တမန္ေတာ္စိုေလမန္ (အလိုင္ဟိစၥလာမ္) တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ “ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္စ္”ေက်ာင္းေတာ္
တမန္ေတာ္စိုေလမန္ (အလိုင္ဟိစၥလာမ္)
တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)သည္ တမန္ေတာ္ဒါဝူးဒ္(အ)၏ သားေတာ္ျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)၏ ပံုသဏၭာန္မွာ ျဖဴေဖြးေသာ အေရာင္အဆင္းရွိ၍ သန္မာထြားႀကိဳင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ရွိသည္။ ဝဝၿဖိဳးၿဖိဳးႏွင့္ ေခ်ာေမာလွပေသာ နဗီတစ္ပါးလည္းျဖစ္ပါသည္။ အသိေရႊဉာဏ္ေတာ္မွာ အလြန္ထက္ျမတ္ၿပီး၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အားလြန္စြာမွ ေၾကာက္ရြံ႕ရုိက်ဳိးေသာ တမန္ေတာ္လည္း ျဖစ္သည္။
တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)သည္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ အသိဉာဏ္ထက္ျမက္ခဲ့သည္။
မည္မွ်ထက္ျမက္ခဲ့သည္ဆိုပါမူ ဖခင္တမန္ေတာ္ဒါဝူးဒ္(အ)သည္ တိုင္းေရးျပည္ေရး အမွဳကိစၥအဝဝတြင္ သားေတာ္စိုေလမန္(အ) ထံေတာ္မွ အၾကံဉာဏ္ယူ၍ ဆံုးျဖတ္ ေတာ္မူေလ့ရိွခဲ့သည္။ ဖခမည္းေတာ္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ေသာအခါ၊ တမန္ေတာ္ စိုေလမန္(အ)သည္ သက္ေတာ္(၁၃)ႏွစ္အရြယ္တြင္ နန္းတက္၍ တိုင္းျပည္ကို မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)သည္ ရွိရွိသမွ်ေသာ သတၱဝါမ်ား၏ ေျပာဆိုစကားမ်ားကို နားလည္ကၽြမ္းက်င္သည္။ ဆိုးသြမ္းေသာဂ်င္န္ဘီလူးမ်ား၊ ရွိရွိသမွ်ေသာ ဂ်င္န္မ်ား၊ သတၱဝါမ်ားႏွင့္ ေလတို႔သည္ပင္ တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)၏ အမိန္႔ကို နာခံရ ေလသည္။ လူသားမ်ားအား ဒုကၡေပးေသာ ဂ်င္န္ဘီးလူးတို႔အား ရာသက္ပန္ အက်ဥ္းသား အျဖစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
တမန္ေတာ္ဆုိလိုင္မာန္ (အ)သည္ တမန္ေတာ္ဒါ၀တ္(အ) အငယ္ဆံုးသားေတာ္ျဖစ္သည္။ ေဂ်ရုစလင္မ္ ၿမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္ပါသည္။ တမန္ေတာ္ဆုိလိုင္မာန္ (အ)သည္ ဥါဏ္ပညာအရာတြင္ တူမသူေအာင္ ႀကီးမားစြာ တတ္ကၽြမ္းသူ ျဖစ္သျဖင့္ ဖခင္ႀကီးသည္ မိမိ၏ အရိုက္အရာကို ေပးအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၂၇ း ၁၅ တြင္ မိန္႔သည္မွာ “၀၂၇ း ၁၅။ ထိုမွတပါး မလြဲဧကန္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ “ဒါ၀ူဒ္” အားလည္းေကာင္း၊ “စုလိုင္မာန္” အားလည္း ေကာင္း၊ (အထူး) အသိပညတစ္ရပ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ ေပးသနားေတာ္မူခဲ့၏။ ထို႔ျပင္ ထိုဒါ၀ူဒ္ႏွင့္ စုလိုင္မာန္ႏွစ္ဦး တို႔က “ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား မိမိ၏ ေျမာက္ျမားစြာေသာ မုအ္မင္န္သက္၀င္ ယံုၾကည္ၾကကုန္ေသာ “ကၽြန္တို႔ထက္ ထြတ္ျမတ္ေစေတာ္မူခဲ့ေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္သာလွ်င္ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာ အေပါင္းတို႔ကို ခံယူထိုက္ေတာ္မူသည္”ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၾကကုန္၏။”
တမန္ေတာ္ဆုိလိုင္မာန္ (အ)သည္ မည္သည့္ကိစၥတြင္မဆို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာတြင္ အလြန္ သမာသမတ္ရွိပါသည္။ တရက္ေသာအခါ လူႏွစ္ဦးသည္ အမႈခင္းျဖစ္ပြားသျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရယူရန္အတြက္ နန္းေတာ္သို႔ ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ တစ္ဦးက လယ္ပုိင္ရွင္ျဖစ္ၿပီး ေျပာသည္မွာ မိမိ၏ လယ္ကြက္အတြင္းမွ ေကာ္ပဲသီးႏွံမ်ားကို သုိးေက်ာင္းသား၏ သုိးမ်ားက စားေသာက္ ျဖစ္သျဖင့္ အစားေပး၇န္ ေလွ်ာက္ေလသည္။ သုိးေက်ာင္းသူကလည္း မိမိထံတြင္ ထိုသုိးမ်ားမွလြဲ၍ အျခားဘာမွ်ေပးရန္ မရွိေပဟုဆိုေလသည္။ လယ္ပုိင္ရွင္က သီးႏွံမ်ား ဆံုးရႈံးသည့္ တန္ဖိုးသည္ သုိးမ်ား၏ တန္ဖုိးထက္ပင္ပိုမိုသည္ဟုဆို၏။ ထိုအခါ ဒါ၀တ္ (အ) က သုိးမ်ားကို လယ္ပုိင္ရွင္ထံသို႔ ေပးအပ္ရန္ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါသည္။
ထိုအခါ အနီးတြင္ထုိင္ေနသည့္ တမန္ေတာ္ဆုိလိုင္မာန္ (အ) သည္ မိမိဖခင္ထံသို႔ အနည္းငယ္ သူ၏ထင္ျမင္ခ်က္ကို တင္ျပရန္ခြင့္ပန္ပါသည္။ ဖခင္ႀကီးကလည္း တင္ျပရန္ ခြင့္ျပဳေသာအခါ တမန္ေတာ္ဆုိလိုင္မာန္ (အ)က အိုဖခင္ႀကီး၊ ဖခင္ႀကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အလြန္ပင္သင့္ေတာ္ မွန္ကန္လွပါသည္။ သို႔ေသာ္ သိုးမ်ား၏ အေမႊးမ်ားႏွင့္ႏုိ႔ကို လယ္ပုိင္ရွင္အား အသံုးျပဳခြင္ေပး သင့္ၿပီး သိုးထိန္းကိုလည္း ၄င္းလယ္တြင္ သူရင္းငွားအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေစသင့္ပါသည္။ တစ္ခ်ိန္ ဆံုးရံႈးသြားေသာ သီးႏွံမ်ား၏ တန္ဖိုးျပည့္မီသည့္အခ်ိန္တြင္ သုိးမ်ားကို သုိးထိန္းထံသို႔ ျပန္လည္ ေပးအပ္သင့္ပါသည္။
ထိုအေျဖကို ဖခင္ႀကီးၾကားသည့္အခါ အလြန္ပင္သင့္ေတာ္ေသာ အေျဖအျဖင့္သတ္မွတ္ၿပီး ထိုအတုိင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ေစလုိက္ပါသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္လည္း ထိုအေၾကာင္းကို ဤသို႔ေဖၚျပထားပါသည္။ “ထိုမွတပါး (အို-နဗီတမန္ ေတာ္)ဒါ၀ူဒ္ (၏ အတၳဳပၸတ္ၱိအေၾကာင္း)ကို လည္းေကာင္း၊ စုလိုင္မာန္ (၏ အတၳဳပၸတ္ၱိအေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ျပန္လည္၍ သတိရပါေလ)။
တစ္ရံေရာအခါ၀ယ္ ထို(သားအဖ) ႏွစ္ပါးတို႔သည္ လယ္ယာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ စီရင္ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္ ၏။ အၾကင္အခါ၀ယ္ အမ်ိဳးသားတို႔၏ ဆိတ္မ်ားသည္ ယင္းလယ္ယာ၌ ညဥ့္အခ်ိန္တြင္ ၀င္ေရာက္ (ဖ်က္ဆီး)ခဲ့ၾကကုန္၏။ စင္စစ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔၏ စီရင္ဆံုးျဖတ္မႈကို ႐ႈစားလ်က္ပင္ ရွိေနေတာ္မူခဲ့၏။ (၂၁ း ၇၈) “ထိုေရာအခါ၀ယ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ စုလိုင္မာန္အား ယင္းအမႈ (၏အဆံုးအျဖတ္)ကို သိနားလည္ေစေတာ္မူခဲ့၏။ စင္စစ္ေသာ္ကား ငါအရွင္ျမတ္သည္ (ဒါ၀ူဒ္ႏွင့္ စုလိုင္မာန္တမန္ေတာ္ ႏွစ္ပါးအနက္) အသီးသီးအား ဆင္ျခင္တံုတရားကိုလည္းေကာင္း၊ အသိ ပညာကို လည္းေကာင္း ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္ မူခဲ့၏။ (၂၁ း ၇၉)”။
တမန္ေတာ္ဆုိလိုင္မာန္ (အ)အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မ်ားစြာေသာ ေနမသ္မ်ား ထူးဆန္းဖြယ္ပညာမ်ား၊ ဥစၥာမ်ား၊ ကိုေပးအပ္ခဲ့သည္။ ၄င္းအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ ေဖၚျပပါ အာယသ္ေတာ္မ်ားသည္ လမ္းညႊန္လွ်က္ရွိပါသည္။
ဥပမာ။ တမန္ေတာ္ဆိုလုိင္မာန္သည္ ေလကုိေကာင္းစြာ အသံုးျပဳႏုိင္သလို မိမိ၏ အမိန္႔အတုိင္း ေစလိုရာ ေစႏုိင္ပါသည္။“ထိုမွတပါး (ငါအရွင္ျမတ္သည္) စုလိုင္မာန္အား ျပင္းထန္စြာတိုက္ခတ္ေသာေလကို ႏိုင္နင္းေစေတာ္မူခဲ့၏။ ယင္းေလသည္ ထိုစုလိုင္မာန္၏အမိန္႔ႏွင့္ ငါအရွင္ျမတ္ က်က္သေရ မဂၤလာ၊ သုခခ်မ္းသာႏွင့္ ျပည့္စံုေစေတာ္မူေသာ နယ္ေျမသို႔ တိုက္ခတ္သြားလာေလ၏။ စင္စစ္ ေသာ္ကား ငါအရွင္ျမတ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို အႂကြင္းမဲ့သိေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း။ (၂၁ း ၈၁) ေနာက္အာသ္ေတာ္တစ္ခုတြင္ လာရွိသည္မွာ သုိ႔ျဖစ္၍ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိစုလုိင္မာန္၏အဖုိ႔ ေလကုိ ၎၏လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ေစေတာ္ မူခဲ့ရာ ထုိေလသည္ ထုိစုလုိင္မာန္ အလုိရွိရာအရပ္သုိ႔ ၎၏အမိန္႔ႏွင့္ ညင္သာစြာ တုိက္ခတ္သြား လာေနခဲ့သည္။ (၃၈း ၃၆)။
တဖန္ ဆုိလုိင္မာန္သခင္သည္ ဂ်င္ႏွင့္ ရႈိင္တြာန္မ်ားကိုလည္း ပုိင္ႏုိင္စြာ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ေတာ္မူၿပီး ေစလုိရာေစႏုိင္သူျဖစ္သည္။ ဂ်င္တို႔ကို မိမိ၏ စစ္တပ္တြင္ထားရွိၿပီး တုိင္ပြဲမ်ားတြင္ အသံုးျပဳပါ သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ အမိန္႔ေတာ္လာရွိသည္မွာ၊ “ ထိုမွတပါး ႐ိႈင္တြာန္ မိစၦာေကာင္ တို႔တြင္ အၾကင္႐ိႈင္တြာန္ မိစၦာေကာင္မ်ားလည္းရွိခဲ့ၾက၏။ ယင္း႐ိႈင္တြာန္ မိစၦာေကာင္မ်ားသည္ ထိုစုလိုင္မာန္၏ အက်ိဳးငွာ (သမုဒၵရာပင္လယ္၌) ေရငုပ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ အျခား အလုပ္ကိစၥ ေဆာင္ရြက္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္ၾကကုန္၏။ စင္စစ္ေသာ္ကား ငါအရွင္ျမတ္သည္ပင္ ယင္း႐ိႈင္တြာန္ မိစၦာေကာင္တို႔အား ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေပ သတည္း။ (၂၁ း ၈၂)။
“ထိုမွတပါး စုလိုင္မာန္၏အဖို႔ ထိုစုလိုင္မာန္၏ ဗိုလ္ေျခမ်ားကို ဂ်င္(န္) သတၱ၀ါတို႔အနက္မွ လည္းေကာင္း၊ လူတို႔အနက္မွလည္းေကာင္း၊ ငွက္သတၱ၀ါတို႔အနက္မွလည္းေကာင္း၊ စု႐ံုးေစျခင္း ကို ခံခဲ့ၾကရကုန္၏။ တဖန္ ထိုဗိုလ္ေျခတို႔မွာ (စနစ္တက် စီတန္း ခ်ီတက္ ႏိုင္ၾကအံ့ေသာငွာ) တားျမစ္ျခင္းကိုပင္ ခံၾကရကုန္၏။ (၂၇ း ၁၇) ”
တမန္ေတာ္ဆိုလိုင္မာန္ (အ) သည္ ျမင္းမ်ားကိုလည္း အလြန္ႏွစ္သက္ေတာ္မူပါသည္။ မိမိ၏ စစ္တပ္တြင္ ျမင္းတပ္ သည္ မျဖစ္မေနပါ၀င္ရသည့္ တပ္ျဖစ္သည္။ တုိက္ပြဲ၀င္ရာတြင္၄င္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ရာတြင္၄င္း၊ ျမင္းမ်ားသည္ အလြန္အသံုး၀င္ပါသည္။ သခင္သည္ ျမင္းမ်ားကို အစြမ္းသတၱိႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရသျဖင့္ ျမင္းမ်ားကို အလြန္စိတ္၀င္စားစြာျဖင့္ ျမင္းမ်ားကို ပုတ္ေပးေနရသည္ကို ေက်နပ္ေနတတ္ပါသည္။
တမန္ေတာ္ ဆိုလုိင္မာန္သည္ ငွက္သတၱ၀ါတို႔၏ စကားကိုနားလည္သည့္အျပင္ ၄င္းတို႔ကိုလည္း ေစလိုရာေစလိုႏုိင္သည့္ အစြမ္း ရွိပါသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ တြင္လာရွိသည္မွာ “ ၎ျပင္ စုလိုင္မာန္သည္ ဒါ၀ူဒ္၏ အ႐ိုက္ အရာကို ဆက္ခံခဲ့၏။ ၎ျပင္ ထိုစုလိုင္မာန္သည္ (ဤသို႔)ေျပာၾကားခဲ့၏။ အို- လူအေပါင္းတို႔၊ ငါတို႔သည္ ငွက္သတၱ၀ါတို႔၏ ဘာသာစကားကို သင္ၾကားေပးျခင္း ခံခဲ့ၾကရေလသည္။ ထိုမွတပါး ငါတို႔သည္ (စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ လိုအပ္ေသာ) အရာ ခပ္သိမ္းတို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနား ေတာ္မူျခင္း ခံခဲ့ၾကရေပသည္။ ဧကန္စင္စစ္ ဤသည္ ထင္ရွားလွစြာေသာ ေက်းဇူးေတာ္ပင္ ျဖစ္ေခ်သည္။ (၂၇ း ၁၆)”။
တမန္ေတာ္ဆိုလုိင္မာန္သည္ ယုတ္ဆြအဆံုး ပုရြက္စိတ္တို႔၏ စကားကုိလည္း တတ္ေျမာက္ေတာ္ မူပါသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ လာရွိသည္မွာ “ေနာက္ဆံုးတြင္ တစ္ရံေရာအခါ ထိုဗိုလ္ေျခ တို႔သည္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ားရွိၾကေသာေခ်ာင္းလွ်ိဳ႐ိုးသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေလေသာ္ ပုရြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ က အို-ပရြက္ဆိတ္ အေပါင္းတို႔၊ စုလိုင္မာန္ႏွင့္တကြ ထိုစုလိုင္မာန္၏ဗိုလ္ေျခတို႔သည္ အသင္ တို႔အား မသိမျမင္ၾကဘဲ (မေတာ္တဆ) ဖိႀကိတ္တက္နင္း ေခ်မႈန္း မပစ္မိၾကရန္ အသင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏တြင္းမ်ားထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ေလကုန္ဟု (ဟစ္ေအာ္) ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။(၂၇ း ၁၈)”။
“ထိုအခါ စုလိုင္မာန္သည္ ထိုပရြက္ဆိတ္၏ စကားေၾကာင့္ ၿပံဳးရယ္ခဲ့ေလ၏။ ထို႔ျပင္ (အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အထံေတာ္တြင္ ဤသို႔)ေလွ်ာက္ထားပန္ၾကားခဲ့ေလ၏။ အို-ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား ဖန္ဆင္း ေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၊ အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး အေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္ မ်ိဳး၏မိဘႏွစ္ပါး တို႔အေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ မိမိျပဳေတာ္မူခဲ့ေသာေက်းဇူး ေတာ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား အၿမဲေက်းဇူးသိတတ္ေစေတာ္မူပါ။ ထို႔ျပင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား အရွင္ျမတ္ႏွစ္ သက္ေတာ္မူေသာ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္သီလမ်ားကိုလည္း အၿမဲက်င့္မူေဆာက္တည္ ႏိုင္စြမ္းေပးသနားေတာ္မူပါ။ ထိုမွတပါး အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား မိမိ၏က႐ုဏာ ေတာ္ျဖင့္ မိမိ၏သူေတာ္ေကာင္းကၽြန္တို႔တြင္ ၀င္ေရာက္ပါ၀င္ ေစေတာ္မူပါ။ (၂၇ း ၁၉)”
တမန္ေတာ္ဆိုလုိင္မာန္လက္ထပ္တြင္ အလြန္ထင္ရွားေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ ၄င္းမွာ အေရွ့ဖက္ ယီမင္ႏုိင္ငံတြင္ အုပ္စုိးေသာ ဘုရင္မ ႏွင့္ပတ္သက္ပါသည္။ ၄င္းအျဖစ္အပ်က္ သည္ အလြန္ထူးဆန္းေသာ ပံုျပင္သဖြယ္ျဖစ္သလို အလြန္စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
တေန႔ေသာအခါ တမန္ေတာ္ ဆိုလုိင္မာန္သခင္သည္ မိမိတပ္မွ ငွက္တိရစာၦန္မ်ားကို စစ္ေဆးပါ သည္။ က်မ္းျမတ္တြင္ဤသို႔လာရွိသည္။ “၎ျပင္ ထိုစုလိုင္မာန္သည္ ငွက္တိရစၦာန္တို႔ကို စစ္ေဆးခဲ့ရာ (ဤသို႔)ေျပာၾကားခဲ့၏။ ငါသည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဘီးေတာင္ပိုငွက္ကို မျမင္ရပါသနည္း။ သို႔တည္းမဟုတ္ ၎သည္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနသေလာ။ (၂၇ း ၂၀)”။
“ဧကန္မလြဲ ငါသည္ အမွန္ပင္ ၎အား ျပင္းထန္စြာ ျပစ္ဒဏ္ေပးမည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ မုခ်ဧကန္ ငါသည္ ၎အား လွီးျဖတ္မည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ၎သည္ ငါ့ထံသို႔ ထင္ရွားစြာေသာ သက္ေသ အေထာက္အထားကို ေဆာင္ယူလာရေပမည္။( ၂၇ း ၂၁ )”။
“ထို႔ေနာက္ မၾကာမီပင္ ထိုဘီးေတာင္ပိုငွက္ (ဟူဒ္) သည္ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ကိုယ္ေတာ္ မသိေသာ အေၾကာင္းကို သိခဲ့ပါသည္။ ၎ျပင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ကိုယ္ေတာ္၏ထံသို႔ ရွီဗာမွ မွန္ကန္ေသာသတင္းတစ္ခုကို ေဆာင္ၾကဥ္း ခဲ့ပါသည္။ (၂၇ း ၂၂)”။
“ဧကန္အမွန္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ထိုရွီဗာကို စုိးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ရွိေသာ မိန္းမတစ္ဦးအား ေတြ႕ခဲ့ပါသည္။ ၎ျပင္ ထိုမိန္းမမွာအရာခပ္သိမ္းတို႔ ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားျခင္းခံရသည့္ျပင္ ၎၌ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား ေသာ ပလႅင္တစ္ခုသည္လည္း ရွိပါသည္။ (၂၇ း ၂၃)”။
“ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ထိုမိန္းမအားလည္းေကာင္း၊ ထိုမိန္းမ၏အမ်ိဳးသားတို႔အားလည္းေကာင္း၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား စြန္႔၍ ေနကိုပ်ပ္၀ပ္ဦးခ် (ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္) ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ပါသည္။ စင္စစ္ “႐ႈိင္တြာန္” မိစၦာေကာင္သည္ ၎တို႔၏ျပဳမူခ်က္မ်ားကို ၎တို႔၏အျမင္တြင္ လွပတင့္တယ္ေအာင္ ျပဳလုပ္၍ ထားပါသည္။ တစ္ဖန္ ထို ႐ႈိင္တြာန္” မိစၦာေကာင္သည္ ၎တို႔အား (မွန္ကန္ေသာ) တရားလမ္းမွ ပိတ္ပင္ တားဆီး၍ထားခဲ့ရာ ၎တို႔သည္ တရားလမ္းမွန္ကို မရႏိုင္ၾကပါ။ (၂၇ း ၂၄)”။
ထိုအခါတမန္ေတာ္ဆိုလုိင္မာန္သခင္က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈကို ေျပာျပ၏။ “အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ပ်ပ္၀ပ္ဦးခ် ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေလာ့၊ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ မိုးေကာင္း ကင္မ်ား၌လည္းေကာင္း၊ ပထ၀ီေျမ၌လည္းေကာင္း၊ ဖံုးအုပ္လ်က္ရွိသည္ကို အျပင္သို႔ ထြက္ေစ ေတာ္မူ၏။ ထိုမွတပါး ထိုအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔ လွ်ိဳ႕၀ွက္ၾကကုန္ေသာ ကိစၥမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ အသင္တို႔ ထင္ရွားေစၾကကုန္ေသာ ကိစၥမ်ားကို (အလံုးစံုတို႔ကို) သိရွိေတာ္မူ၏။ (၂၇ း ၂၅)” ။
ထို႔အျပင္ “ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ (အၾကင္အရွင္ျမတ္ပင္၊) ထိုအရွင္ျမတ္မွတပါး ခ၀ပ္ကိုးကြယ္ရာအရွင္ဟူ၍ အလ်င္းမရွိေပ။ ႀကီးက်ယ္လွစြာေသာ “အရ္ရွ္” ပလႅင္ေတာ္ကို စိုးပိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေပတည္း။ (၂၇ း ၂၆) ”
တမန္ေတာ္ဆိုလိုင္မာန္က ဟူဒ္ငွက္ကို ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ၊ အသင္သည္ အထက္တြင္ ငါဆိုခဲ့သည့္အတုိင္း မွန္ကန္စြာ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေလသေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ အသင္သည္ မုသာ၀ါဒီတို႔အနက္ ပါ၀င္ေလသေလာဟု ယခုပင္ ငါ႐ႈမည္။ (၂၇ း ၂၇)” ဟုဆိုသည္။
ဆက္လက္မိန္႔သည္မွာ “အသင္သည္ ငါ၏စာကို ယူေဆာင္၍ သြားေလာ့၊ ထို႔ေနာက္ အသင္သည္ ဤစာကို ၎တို႔ထံ ခ်၍ေပးၿပီးလွ်င္၊ ၎တို႔၏ အပါးမွ (အနည္းငယ္) ေဘးဖယ္၍ေနေလာ့။ တစ္ဖန္ အသင္သည္ ၎တို႔ မည္သို႔အေၾကာင္းျပန္ၾကသည္ကို ႐ႈေလာ့။ (၂၇ း ၂၈)”။
ဟူဒ္ငွက္သည္ တမန္ေတာ္ ဆိုလုိင္မာန္ မိန္႔သည့္အတုိင္း စာကို ဘုရင္မထံေပးအပ္လုိက္ပါသည္။ ထိုအခါ (ရွီဗာဘုရင္မ)က (ဤသို႔) ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ အို-မွဴးမတ္အေပါင္းတို႔၊ ဧကန္စင္စစ္ ျမင့္ျမတ္လွစြာေသာ စာတစ္ေစာင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္၏ထံသို႔ ေပးပို႔ျခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ (၂၇ း ၂၉)”။
“ဧကန္စင္စစ္ ထိုစာမွာ စုလိုင္မာန္ထံမွ ျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ ဧကန္အမွန္ ၎မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ႀကီးမားလွ ေသာ၊ က႐ုဏာရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ အလြန္တရာ သနားညႇာေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ၏ နာမံေတာ္ျဖင့္ အစျပဳ၏။ (၂၇ း ၃၀)”။
တမန္ေတာ္ဆိုလုိင္မာန္သခင္က စာတြင္ ေရးသားထားသည္မွာ၊ “အသင္တို႔သည္ ငါႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္၍ ဘ၀င္မႂကြၾကကုန္လင့္။ ထိုမွတပါး အသင္တို႔သည္ ငါ့ထံသို႔ “မုစ္လင္မ္” အမိန္႔နာခံသူမ်ားအျဖစ္ လာေရာက္ၾကေလကုန္။ (၂၇ း ၃၁)”။
ထိုအခါ ရွိဗာဘုရင္မသည္ မိမိ၏ မူးမတ္တို႔ႏွင့္ တုိင္ပင္၏။ “ ထို(ရွီဗာ ဘုရင္မ)က အို-မွဴးမတ္ အေပါင္းတို႔။ အသင္တို႔သည္ ကၽြန္မ၏အေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြန္မအား အႀကံဥာဏ္ေပးၾကေလ ကုန္။ အသင္တို႔သည္ ကၽြန္မ၏အပါး၌မရွိသမွ်ကာလပတ္လံုး ကၽြန္မသည္ မည္သည့္ကိစၥကိုမွ် ပင္ စီရင္ဆံုးျဖတ္ေလ့မရွိပါဟု ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ (၂၇ း ၃၂)”
ထိုအခါ မွဴးမတ္တို႔က ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ခြန္အားရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ တိုက္ခိုက္မႈကို ျပင္းထန္စြာ ၀ါသနာထံုသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အမိန္႔အာဏာသည္ကား အသင္ဘုရင္မ၏ လက္တြင္း၌သာရွိေပရာ အသင္ဘုရင္မသည္ မည္သို႔အမိန္႔ေပးမည္ကို (ဆင္ျခင္)ပါေလာ့ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၾကကုန္၏။ (၂၇ း ၃၃)”။
“ထိုအခါ (ရွီဗာ ဘုရင္မ)က ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ ဧကန္မလြဲ ဘုရင္မင္းတို႔ မည္သည္ ၿမိဳ႕ရြာတစ္ခုသို႔ ၀င္ေရာက္ၾကေလေသာအခါ ထိုၿမိဳ႕ရြာကို ဖ်က္ဆီးေလ့ရွိၾကကုန္၏။ ထို႔ျပင္ ၎တို႔သည္ ယင္းၿမိဳ႕ရြာမွ ဂုဏ္အသေရရွိသူတို႔အား ဂုဏ္အသေရေသးသိမ္သူမ်ား ျဖစ္ေစၾကကုန္၏။ ၎တို႔သည္လည္း ဤအတိုင္းပင္ ျပဳမူၾကေပမည္။ (၂၇ း ၃၄)”။
”သို႔ရာတြင္ ကၽြန္မမူကား ၎တို႔ထံ လက္ေဆာင္ပဏၰာ တစ္စံုတစ္ခုကို ေပးပို႔ၿပီးေနာက္ ေစတမန္ တို႔သည္ မည္သို႔ေသာ ျပန္ၾကခ်က္ ယူေဆာင္လာၾကသည္ကို (ေစာင့္၍)ၾကည့္မည္။ ၂၇ း ၃၅)”။
ဤေနရာတြင္ ရွိဘာဘုရင္မ ဘီးလ္ကိစ္ သည္ အလြန္ပင္ ရင့္က်က္သူျဖစ္ေၾကာင္းသိရမည္။ သူမက အသိဥါဏ္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္သင့္ေၾကာင္း အင္အားႀကီးေသာ ဘုရင္ကို တုိက္ပြဲ၀င္ရသည္ ထက္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ျခင္းသည္ အလြန္ေကာင္း၏ဟု ဆိုေလသည္။
လက္ေဆာင္ပစၥည္းယူလာသည့္ သံတမန္တို႔ မိမိႏုိင္ငံသို႔လာေနေၾကာင္း သိေတာ္မူေသာ ဆုိလိုင္မာန္ဘုရင္ႀကီးသည္ မိမိ၏ စစ္တပ္ကို ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ ေစလႊတ္ကာ သံတမန္တို႔ကို ေခၚယူေလ သည္။ သံတမန္တို႔သည္ ဘုရင္ႀကီး၏ စစ္တပ္တြင္ ဂ်င္မ်ား၊ လူမ်ား၊ ငွက္မ်ား၊ျခေသၤ့မ်ား၊ က်ားမ်ား ကိုျမင္ေလေသာ္ အလြန္အံ့ၾသၾကေလ၏။ ထိန္႔လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ၾကကုန္၏။ နန္းေတာ္ထဲသို႔ေရာက္ ေသာအခါ နန္းေတာ္တုိင္မ်ား တံခါးမ်ားသည္ ေရႊတံခါးမ်ားျဖစ္ၿပီး နန္ေတာ္တစ္ခုလံုးသည္ မာဘဲလ္ ေက်ာက္ျဖဴမ်ားျဖင့္ေဆာက္လုပ္ထားသည္ ေတြ႕ျမင္သည့္အခါ အထူးအံ့ၾသၾကကုန္၏။
“ထို႔ေနာက္ ထို(သံတမန္တို႔)သည္ စုလိုင္မာန္ ၏ထံသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေလေသာ္ ထိုစုလိုင္မာန္က (ဤ သို႔) ေျပာၾကားခဲ့၏။ အသင္တို႔သည္ ငါ့အား ပစၥည္းဥစၥာျဖင့္ ကူညီလိုၾကေလသေလာ။ စင္စစ္ငါ့ အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားထားေတာ္မူသည္မ်ားမွာ ထိုအရွင္ျမတ္က အသင္တို႔ အား ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနား ထားေတာ္မူသည္တို႔ထက္ပင္ ပိုမို၍ ေကာင္းျမတ္လွေပသည္။ စင္စစ္မွာ ကား အသင္တို႔သည္ပင္လွ်င္ မိမိတို႔၏ လက္ေဆာင္ပဏၰာႏွင့္ ေမာ္ႂကြားလ်က္ ရွိၾကေပမည္။ (၂၇ း ၃၆)”။
“အသင္သည္ ၎တို႔ထံ ျပန္သြားေလာ့။ ထို႔ေနာက္ ဧကန္အမွန္ ငါတို႔သည္ ၎တို႔ထံ ၎တို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ ရဲမက္မ်ားႏွင့္တကြ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိ၍ လာၾကမည္။ ထိုမွတပါး ဧကန္မလြဲ ငါတို႔သည္ ၎တို႔အား ထို(ၿမိဳ႕ရြာ)မွ ဂုဏ္ရည္ ေသးသိမ္သူမ်ားအျဖစ္ ႏွင့္ႏွင္ထုတ္ၾက မည္။ ထို(အခါ) ၎တို႔သည္ အရွက္ကြဲ အက်ိဳးနည္းသူမ်ား ျဖစ္သြားၾကေပမည္။ (၂၇ း ၃၇)”။
ဤေနရာတြင္ တမန္ေတာ္ဆိုလိုင္မာန္သခင္သည္ မိမိ၏ စစ္တပ္ႏွင့္ အတူ ထြက္ေတာ္မူေလရာ အထက္တြင္ေဖၚျပခဲ့သည့္အတုိင္း ပုရြက္စိတ္တို႔၏ ေနရာ႒ာေန အနားျဖတ္သန္းမည့္ အခုိက္ ပုရြက၈္စိတ္ဘုရင္မ၏ စုိးရိမ္မႈကို ဆုိလုိင္မာန္သခင္သိေတာ္မူရာမွ မိမိသည္ အားနဲသည့္တိရစာၦန္ မ်ားကိုသာမက အျခားအားနဲေသာ မည္သူ႕ကိုမဆို ညွာတာေထာက္ထားသင့္ေၾကာင္း သတိထား သျဖင့္ ရွီဘာဘုရင္မ၏ ႏုိင္ငံအား မဖ်က္ဆီးေတာ့ဘဲ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူေလ၏။
ရွိဘာဘုရင္မ ဘီးလ္ကိစ္ကလည္း မိမိသည္ အလြန္အင္အားႀကီးေသာ ဘုရင္ကို တုံ႕ျပန္တုိက္ ခုိက္ရန္သည္ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းသိေလသည္။ သူမသည္ ဘုရင္ႀကီး၏ ႏုိင္ငံသို႔ မိတ္ေဆြအျဖစ္ သြားေရာက္လည္ပတ္ရန္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ ဆိုလိုင္မာန္သခင္သည္ ဘုရင္မ မေရာက္ခင္ အလွ်င္ အံ့ၾသေစရန္အတြက္ မိမိ၏ မူးမတ္တို႔အား မိန္႔သည္မွာ၊
“ထိုစုလိုင္မာန္က “အို-မွဴးမတ္အေပါင္းတို႔။ ၎တို႔သည္ ငါ့ထံသို႔ “မုစ္လင္မ္” အမိန္႔ကို နာခံသူမ်ားအျဖစ္ မေရာက္လာၾကမီ၊ အသင္တို႔အနက္ မည္သူသည္ ထိုဘုရင္မ၏ ရာဇပလႅင္ကို ငါ့ထံသို႔ ယူလာႏိုင္ သနည္း” ဟု ေျပာဆိုေမးျမန္းခဲ့၏။ (၂၇ း ၃၈)”။
ထုိအခါ “ဂ်င္(န္)သတၱ၀ါတို႔အနက္မွ အလြန္ခြန္အား ဗလႀကီးေသာ ဂ်င္(န္)တစ္ဦးက ကိုယ္ေတာ္ သည္ မိမိ ေနရာမွမထမီ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ထိုရာဇပလႅင္ကို ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္း ခဲ့ပါမည္။ အမွန္ေသာ္ကား ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ဧကန္မလြဲ ဤကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပဳစြမ္းႏိုင္သူ၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသူ တစ္ဦးပင္ ျဖစ္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေလ၏။ (၂၇ း ၃၉)”။
ထိုအခါ “က်မ္းဂန္၏ အသိပညာရွိသူတစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးသည္ ထိုရာဇပလႅင္ကို ကိုယ္ေတာ္၏ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း၊ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ပါမည္ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုစုလိုင္မာန္သည္ ထိုရာဇပလႅင္ကို မိမိအနီးတြင္ တည္ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ေသာ အခါ (ဤသို႔) ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ ဤသည္ ငါ့အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္တစ္ရပ္ပင္၊ ငါသည္ ေက်းဇူးတင္ေလသေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ငါသည္ ေက်းဇူး ကန္းေလသေလာ၊ဟု ထိုအရွင္ျမတ္သည္ ငါ့အား စမ္းသပ္ေတာ္မူျခင္းငွာ ျဖစ္ေပသည္။ စင္စစ္ ေသာ္ကား မည္သူမဆို ေက်းဇူးတင္ခဲ့လွ်င္ မိမိအက်ိဳးငွာ ေက်းဇူးတင္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ေပမည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သူမဆို ေက်းဇူးကန္းခဲ့လွ်င္ ဧကန္မလြဲ ငါ့အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္ လိုလားေတာင့္တျခင္း ကင္းမဲ့ေတာ္မူေသာ၊ အလြန္တရာ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေပသတည္း။ (၂၇ း ၄၀)”။
“ထိုစုလိုင္မာန္က သင္တို႔သည္ ထိုဘုရင္မ၏ ရာဇပလႅင္ကို အသြင္ေျပာင္းၾကေလကုန္။ ထိုဘုရင္မသည္ မွန္ကန္စြာ သိေလသေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ မွန္ကန္စြာ မသိသူတို႔အနက္မွ ျဖစ္ေလသေလာ၊ဟု ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ၾကည့္႐ႈၾကေပမည္ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့ ေလ၏။ (၂၇ း ၄၁)”။
“ထို႔ေနာက္ ထိုဘုရင္မသည္ ေရာက္ရွိ၍ လာေသာအခါ တစ္စံုတစ္ေယာက္က အသင္၏ ရာဇပလႅင္သည္ ဤအတိုင္းပင္ ျဖစ္ပါသေလာဟု ေမးရာ၊ ထိုဘုရင္မက “ဤရာဇပလႅင္မွာ ထိုရာဇပလႅင္ပင္ ျဖစ္
ဟန္တူပါသည္။ စင္စစ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဤသည့္ အလ်င္ကပင္ အသိပညာကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရၿပီ။ ၎ျပင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ “မုစ္လင္မ္” အမိန္႔ကို နာခံသူမ်ားပင္ ျဖစ္ခဲ့ေပၿပီ” ဟု ေျပာဆိုေျဖၾကား ခဲ့ေလ၏။ (၂၇ း ၄၂)”။
ဤေနရာတြင္ ဘီးလ္ကိစ္ သခင္မ၏ ပညာဥါဏ္စြမ္းသည္လည္ အံမခန္းပင္ျဖစ္သည္။ သူမ စဥ္းစားသည္မွာ ဤပုလႅင္သည္ ငါ၏ ပုလႅင္ႏွင့္ အလြန္တူသည္။ သို႔ေသာ္ ငါ၏ႏုိင္ငံမွ ပုလႅင္သည္ ဤႏုိင္ငံသို႔ မည္သို႔ေရာက္ရွိလာသနည္းကို သူမ အလြန္အ့ံၾသမိေလသည္။ ထိုေနာက္ ဤပုလႅင္ သည္ အသင္မ၏ ပုလႅင္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာျပသည့္အခါ သူမသည္ အလြန္ပင္ပို၍ပို၍ အံ့ၾသမိ ေလသည္။ သူမစဥ္းစားမိသည္မွာ ဤသို႔ မည္သို႔ျဖစ္ခဲ့သနည္း။
တကယ္ေတာ့ အလႅာဟ္အရွင္ ျမတ္ကို ယံုၾကည္ၾကေသာသူတို႔ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အလြန္ဆန္းက်ယ္သည့္ ပညာရပ္ မ်ား စြမ္းအားမ်ား အင္အားမ်ားေပးႏုိင္သည္ကို သူမ ယခင္က မသိခဲ့ပါ။ ယခုအခါ ဆိုလုိင္မာန္ဘုရင္ႀကီး၏ စြမ္းအားကို သိေလသည့္အခါ ဆိုလုိမာန္ဘုရင္ကိုးကြယ္သည့္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္သည္ မည္မွ် စြမ္အားရွိမည္ကို သူမခန္႔မွန္းမိလာပါသည္။ တကယ္ေတာ့ သူမ မသိ သည့္အေၾကာင္းတရားမ်ားစြာရွိသည္ကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က ေဖၚျပသည္မွာ၊
“စင္စစ္ေသာ္ကား ထိုဘုရင္မအား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုစြန္႔၍ ၎ကိုးကြယ္လ်က္ရွိခဲ့ေသာ အရာမ်ားက တားဆီးထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ (တနည္း) [၎ျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က သို႔မဟုတ္ ထိုအရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ေတာ္အရ တမန္ေတာ္ စုလိုင္မာန္က ထိုဘုရင္မအား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား မကိုးကြယ္ဘဲႏွင့္ ၎ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေနခဲ့ေသာ အရာမ်ားမွ တားဆီးလိုက္ေလသည္။] ဧကန္စင္စစ္ ထိုဘုရင္မသည္ “ကာဖိရ္” ေသြဖည္ျငင္းပယ္ၾကေသာ အမ်ိဳးသားတို႔ အနက္မွပင္ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ (၂၇ း ၄၃)”။
၄င္းအျဖစ္အပ်က္ၿပီးေနာက္ဘုရင္မအား နန္းေတာ္အတြင္းသို႔ ေခၚေဆာင္လာသည္။ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္တြင္ ဆက္လက္မိန္႔သည္မွာ။ “ (ထို႔ေနာက္) ထိုဘုရင္မအား အသင္သည္ ဧည့္ခန္းတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ပါေလဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ သို႔ျဖစ္ေပရာ ထိုဘုရင္မသည္ ယင္းဧည့္ခန္းကို ျမင္ေလေသာ္၊ ထိုဧည့္ခန္းကို နက္စြာေသာေရဟု ထင္မွတ္၍ မိမိေျခသလံုးႏွစ္ဘက္ကို ေဖာ္ခဲ့ေလ၏။
(ထုိအခါ) ထိုစုလိုင္မာန္က ဧကန္စင္စစ္ ဤသည္ ဖန္မ်ားျဖင့္ ေခ်ာမြတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ဧည့္ခန္းပင္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ ထိုဘုရင္မက အုိ-ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား ဖန္ဆင္း ေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၊ ဧကန္မလြဲ ကၽြန္ေတာ္ မ်ိဳးမသည္ မိမိကိုယ္ကို မိမိႏွိပ္စက္မိခဲ့ပါၿပီ။သို႔ရာတြင္ (ယခုေသာ္ကား) ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမသည္ စုလိုင္မာန္ႏွင့္အတူ (အရွင္ျမတ္၏) အမိန္႔ေတာ္ ကို လိုက္နာပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ထားခ့ဲေလသတည္း။ (၂၇ း ၄၄)”။
ဤအာယသ္ေတာ္ျဖင့္ သိရသည္မွာ ဘုရင္မသည္ ပို၌ပင္ အံ့ၾသမိသည္မွာ နန္းေတာ္၏ ခန္းမေဆာင္ အတြင္းပုိင္း၏ အခင္းသည္ ဖန္ျဖင့္ လုပ္ထားသည္ဆုိရာ သူမအေနျဖင့္ ေရအလား ထင္ျမင္မိၿပီး လူ႔သဘာ၀ မိမိထဘီကို အနည္းငယ္မကာ လမ္းေလွ်ာက္ဟန္ျပင္သျဖင့္ ဆိုလုိင္သခင္က ဤအခင္းသည္ ဖန္သားျဖင့္လုပ္ထားသျဖင့္ ထဘီမရန္မလိုေၾကာင္းေျပာျပေလ သည္။ ဤသည္ ဘီလ္ကိစ္ သခင္မသည္ အလြန္ျမင့္ျမတ္ ႀကီးက်ယ္ေတာ္မူလွေသာ ဆိုလုိင္မာန္ ဘုရင္ႀကီး၏ ဖန္ဆင္းရွင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ယံုၾကည္လုိက္ပါသည္။
စပိန္ႏိုင္ငံ (ယခင္ရွီဗာ) ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဘုရင္မ “ဘီလ္ကစ္” သခင္မသည္ တစ္ခ်ိန္က မီးကိုးကြယ္သူျဖစ္သည္။ ထိုမဟုတ္မမွန္ကန္ေသာ ကိုးကြယ္မွဳကို စြန္႔လႊတ္၍ တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)ထံ အီမာန္သက္ဝင္ယံုၾကည္ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ခ်စ္လွစြာေသာ ၾကင္ယာေတာ္အျဖစ္ တင္ေျမာက္ျခင္းခံရသည္။ ဌင္းျပင္ သားသမီးမ်ားလည္း ထြန္းကားခဲ့သည္။
တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)သည္ နန္းစံၿပီး၊ စတုတၳေျမာက္ႏွစ္တြင္ “ဗိုင္တြလ္မိုကာ ဒတ္စ္” ေက်ာင္းေတာ္အား တည္ေဆာက္ျခင္းကို ျပန္လည္အစျပဳခဲ့သည္။ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀)တိုင္တိုင္ တိုင္းျပည္ကို မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္စိုေလမန္ (အ)သည္ သက္ေတာ္(၈၅)ႏွစ္တြင္ အဆြာေတာင္ေဝွးေတာ္ကို ေထာက္၍ ရပ္ေတာ္မူလ်က္ အရွင့္အမိန္႔ကို ခံယူခဲ့ေလသည္။
တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ အသက္မရွိေသာ္လည္း ေတာင္ေဝွး ေတာ္အား ေထာက္လွ်က္ နဂိုအတို္င္းပင္ရပ္တည္၍ ေနခဲ့ေလသည္။ ယင္းအတိုင္း တစ္ႏွစ္တာမွ် ရိွေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။ ထိုတစ္ႏွစ္တာေတာအတြင္း ျခေကာင္မ်ားသည္ ေတာင္ေဝွးေတာ္အားစားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္ေဝွးေတာ္သည္ ႏွစ္ပိုင္းက်ဳိး သြား၍ တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)၏ ခႏၶာကိုယ္ လည္း ေျမေပၚသို႔ ဘံုးဘံုးလဲက်သြား ေလသည္။
“ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္စ္” ေက်ာင္းေတာ္အား ေဆာက္တည္ေနၾကေသာ ဂ်င္န္မ်ားသည္ တမန္ေတာ္ စိုေလမန္(အ) ကြယ္လြန္ေၾကာင္းကို ႀကိဳတင္မသိရွိခဲ့ၾကေခ်။ တစ္ႏွစ္တာကာလေနာက္ပိုင္း တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)၏ ရုပ္ကလပ္ေျမ ေပၚသို႔ လဲက်သြားေသာအခါမွ သိရွိခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္စိုေလမန္(အ)၏ ကိုယ္ခႏၶာအား ၄င္းအတိုင္း ရပ္တည္ေစခဲ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းမွာ- “ဗိုင္တြလ္မိုကာ ဒတ္စ္” ေက်ာင္းေတာ္၏ တည္ေဆာက္မွဳ မရပ္ဘဲ အလ်င္အျမန္ၿပီးစီး ျဖစ္ေျမာက္ သြားေစရန္အတြက္၄င္း၊ ဂ်င္န္မ်ားသည္ အကြယ္မွအေၾကာင္းအရာမ်ားကို သိရိွနား လည္ျခင္း မရွိၾကသည္ကို လူသားအေပါင္းတို႔အား သိရွိႏုိုင္ေစရန္ အလႅာဟ္အရွင္ ျမတ္က စီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment