နဗီတမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) အေၾကာင္း
တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ တမန္ေတာ္စိုလုိင္မန္ (အ) ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မွ ျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္၏ ဖခင္အမည္မွာ ဗရ္ခိယာျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ အသက္တမ္းအစကပင္ “ဗုိင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္” ေက်ာင္းေတာ္အား ေန႔ေရာညပါေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။
အင္မ္ရာန္၄င္း၏ ဖခင္မာဆာ၏သမီး ဘီဘီမရ္ယမ္သခင္မသည္ ဖာကူးဇ္၏သမီးဟႏၷာဟ္မွဖြားျမင္ခဲ့သည္။ မိခင္ၾကီးဟႏၷာဟ္မွာ သားသမီးဖြားျမင္လာပါက ၄င္းအား “ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္” ေက်ာင္းေတာ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရန္အတြက္ သတ္မွက္လိမ့္မည္ဟူ၍ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ (နဇရ္) ကိုးခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ ကိုးထားခဲ့သည့္အတိုင္း သမီးအား “ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္” ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၏ တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ား ထံသြားေရာက္အပ္ႏွံခဲ့ေလသည္။
ဘီဘီမရ္ယမ္သခင္မ၏ ဖခင္အင္မ္ရာန္သည္ ေဂ်ရုဆလင္ျမိဳ႕၏ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေခါင္းေဆာင္၏ သမီးေတာ္အား အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ တာဝန္ယူရန္ ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၏ တာဝန္ခံအသီးသီးတို႔က ဆႏၵထားခဲ့ၾကသည္။ အေၾကာင္းေသာ္ကာ၊ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ သမီးေတာ္အား အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ တာဝန္ရရွိျခင္းသည္ ဂုဏ္ရွိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဘီဘီမရ္ယမ္သခင္မအား အုပ္ထိန္းလုိေသာ ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္ ေက်ာင္းေတာ္တာဝန္ရွိ အသီးသီးတို႔သည္ မဲစနစ္ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ရန္ ဤသို႔သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။ “ေတာင္ရားသ္” က်မ္းေတာ္အား ေရးသားသည့္မင္တံမ်ားအား ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္အတြင္းသို႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ပစ္ခ်ၾကရမည္။ အၾကင္သူ၏ မင္တံသည္ ျမစ္အတြင္းေမ်ာပါသြားျခင္းမရွိဘဲ ေရေအာက္သို႔ နစ္ျမဳပ္သြားပါက ၄င္းအားဘီဘီမရ္ယမ္သခင္မကို အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ ထုိသို႔သေဘာတူညီခဲ့ျပီး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရာ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ၏ မင္တံသည္ ေမ်ာမသြားဘဲ နစ္ျမဳပ္သြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘီဘီမရ္ယမ္သခင္မအား အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ တာဝန္ေပးၾကေလသည္။ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ၏ ဇနီးအီရွားအ္သည္ ဘီဘီမရ္ယမ္သခင္မ၏ အေဒၚျဖစ္သည္။
သို႔ျဖစ္၍ ထူးျမတ္လွေသာ ဘီဘီမရ္ယမ္သခင္အား အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ အရွင္ျမတ္က တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ကို ေရြးခ်ယ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္ဇကာရီယာ (အ) သည္ တူမေတာ္အား အုပ္ထိန္းျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္လာခဲ့ရာ သိတတ္နားလည္ေသာ အရြယ္သို႔ေရာက္လာေသာအခါ တူမေတာ္အား သီးသန္႔အခန္းတစ္ခန္း၌ ေနေစေတာ္မူခဲ့သည္။ တူမသည္လည္း အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ေအဗာဒတ္သ္ ခဝက္ကိုးကြယ္မႈျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေစခဲ့သည္။ သူမ၏ ထူးျမတ္ျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိန္အခါမဲ့သစ္သီး ဝလံမ်ား သူမထံ ေရာက္လာလ်က္ ရွိေနသည္ကို တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) က ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ေလရာ အရွင္ျမတ္သည္ အခ်ိန္အခါမဲ့ သစ္သီးဝလံမ်ားကို ပို႔ေပးႏုိင္စြမ္းေသာ အရွင္ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကၽြႏ္ုပ္ေတာ္မ်ိဳးအား ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္ေက်ာင္းေတာ္ကို ဆက္လက္ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ရန္ သားေတာ္တစ္ဦး ခ်ီးျမွင့္ပါရန္ အရွင္ျမတ္ထံဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဆုေတာင္းျပီး သက္ေတာ္ (၉၂) ႏွစ္ (သို႔မဟုတ္) (၉၃) ႏွစ္ (သို႔မဟုတ္) ေနာက္အဆိုတစ္ရပ္ (၁၂၀) ႏွစ္ အရြယ္တြင္ သားေတာ္တစ္ဦးထြန္းကားခဲ့ေလသည္။ သားေတာ္၏ အမည္မွာ တမန္ေတာ္ယဟ္ယာ (အ) ျဖစ္သည္။
တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ သားေတာ္ထြန္းကားျပီး ႏွစ္အတန္ၾကာ အုပ္ထိန္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ တူမေတာ္မွ အရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္အရ ဖခင္္မဲ့ တမန္ေတာ္အီစာ (အ) ကို ဖြားျမင္ခဲ့ေလသည္။ ထိုကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အခ်ိဳ႕ေသာ သူယုတ္မာတို႔သည္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) အားတူမေတာ္ႏွင့္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္ဟု မတရားစြပ္စြဲေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္မမွန္စြပ္စြဲေျပာဆိုမႈေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ တမန္ေတာ္ ဇကရီယာ (အ) အား ရြံရွာမုန္းတီးၾကကာ သတ္ျဖတ္ရန္စီစဥ္ၾကေလသည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္က ေတာင္ရားသ္က်မ္း၏ ပညတ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေသာ တူမအရင္းႏွင့္ ထိမ္းျမားႏုိင္သည္ဟူေသာ ပညတ္ခ်က္သည္ ျပန္လည္ရုတ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ တူမအရင္းႏွင့္ ထိန္းျမားႏုိင္သည္ ဟူေသာပညတ္ခ်က္သည္ ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းခံလိုက္ရေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ သားေတာ္ထြန္းကားျပီး ႏွစ္အတန္ၾကာ အုပ္ထိန္းေစာင့္ ေရွာက္ခဲ့ေသာ တူမေတာ္မွ အရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္အရ ဖခင္မဲ့တမန္ေတာ္အီစာ (အ) ကို ဖြားျမင္ခဲ့ေလသည္။ ထိုကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳ၍အခ်ိဳ႕ေသာ သူယုတ္မာတို႔သည္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) အားတူမေတာ္ႏွင့္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္ဟု မတရားစြပ္စြဲေျပာဆုိမႈေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) အား ရြံရွာမုန္းတီးၾကကာ သတ္ျဖတ္ရန္စီစဥ္ၾကေလသည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္က ေတာင္ရားသ္က်မ္း၏ ပညတ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေသာ တူမအရင္းႏွင့္ ထိမ္းျမားႏိုင္သည္ဟူေသာ ပညတ္ခ်က္သည္ ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းခံလုိက္ရေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ မိမိအသက္ေဘးကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ျမိဳ႕ကို စြန္႔ခြာ၍ ေတာတြင္းသို႔ဦး တည္သြားေလသည္။ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ၏ရန္သူမ်ားသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ရန္သူပင္ျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔သည္ အျမဲတေစ တမန္ေတာ္အား သတ္ျဖတ္ရန္ စီစဥ္ေတြးေတာလ်က္ရွိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ရွိရာ ရန္သူမ်ားသည္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ထြက္ခြာရာေနာက္သို႔ လုိက္ၾကေလသည္။
တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ ေတာတြင္းသို႔ေရာက္သည့္အခါပူေဆြးေသာကေရာက္လ်က္ ရန္သူမ်ားမျမင္ႏုိင္ေစရန္ ခိုလႈံမည့္ေနရာကို ရွာေဖြေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အနီးရွိသစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္က “ၾကြေတာ္မူပါ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္အားကာကြယ္ေပးပါမည္” ဟု ေျပာသံၾကားျပီး လွည့္ၾကည့္ရာသစ္ပင္ၾကီးသည္ အက္ကြဲ၍သြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူသားျဖစ္သည့္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ)သည္ စိုးရိမ္မႈလြန္ကဲကာ မဆင္မျခင္ သစ္ပင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ေလသည္။ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ၏ အဝတ္စတစ္စသည္လည္း အျပင္သို႔ ထြက္၍ ေနေလသည္။
တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) အားသတ္ျဖတ္လိုၾကေသာ ရန္သူတို႔သည္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ၏ ျခံဳထည္စေၾကာင့္ သစ္ပင္တြင္ ဝင္ေရာက္ပုန္းေအာင္းေနသည္ကို သိရွိသြားၾကရာ တမန္ေတာ္အား သတ္ျဖတ္ရန္ စီစဥ္ၾကေလသည္။ သတ္ျဖတ္ရာ၌ သစ္ပင္ကို ခါးလည္မွ မျဖတ္ဘဲ ထိပ္မွ စတင္၍ ႏွစ္ျခမ္းခဲြစနစ္ျဖင့္ သတ္ျဖတ္ၾကေလသည္။ ထိုသို႔ျဖတ္ၾကရင္း လႊ၏အစြယ္သြားသည္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ၏ ဦးေခါင္းေတာ္ကိုထိရာ တမန္ေတာ္သည္ ႏႈတ္မွ နာက်ည္းေသာ အသံထြက္သြားေလသည္။ ထိုနာက်ည္းသံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘံုအထက္ရွိ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ တုန္လႈပ္သြားၾကေလသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဂ်ီဗရာအီးလ္ ေကာင္းကင္တမန္က အရွင္ျမတ္၏ ဝဟီ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ယူေဆာင္လာသည္။ အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ေတာ္မွာ “အို…ဇကရီယာ အကယ္၍ အသင္သည္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္နာက်ည္းသံကို ထုတ္ေဖာ္ပါက နဗီတမန္ေတာ္မ်ား၏ အမည္စာရင္းမွတ္တမ္းမွ အသင္၏အမည္ကိုဖ်က္သိမ္းမည္” ထိုဗ်ာဒိတ္ေတာ္က်ေရာက္ျပီးေနာက္ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) သည္ မိမိႏႈတ္ခမ္းမ်ားအား သြားမ်ားျဖင့္ ဖိကိုက္ထား၍ ခႏာၱကိုယ္အား လႊျဖင့္ ႏွစ္ျခမ္းအခြဲခံကာ “ရွဟီးဒ္” ျဖစ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ခံယူသြားေလသည္။ တမန္ေတာ္ဇကရီယာ (အ) ကို ေဂ်ရုဆလင္ျမိဳ႕ရွိ ဗိုင္တြလ္မိုကာဒတ္ဆ္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၏ ဂြဗၺတြဆၦခ္ရာဟ္ အမည္ရွိ (ဆခ္ရဟ္အမိုးလံု) ေအာင္တြင္ ျမဳပ္ႏွံခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုစဥ္က သက္ေတာ္ (၁၀၀၀) ႏွစ္ဟုဆိုၾကသည္။
No comments:
Post a Comment