၀၁၈ ။ စူရာ ကဟ္ဖ္ း က႑ ( မကၠာၿမိဳ႕ေတာ္က်- အေစာင္ ၁၅၊ ၁၁၈ အာယသ္ေတာ္)
မျပတ္မစဲ သနားၾကင္နာ ညွာတာေတာ္မူေသာ မဟာကရုဏာေတာ္ရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ နာမံေတာ္ျဖင့္ အစျပဳပါ၏။ 
၀၁၈ ။ ၁။ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာအေပါင္းတို႔သည္ အၾကင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္၏။ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ မိမိကၽြန္(မုဟမၼဒ္)၏အေပၚ၀ယ္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ (ကုရ္အာန္)ကို ခ်ေပးသနားေတာ္မူခဲ့၏။ ၎ျပင္ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ ယင္း(ကုရ္အာန္)က်မ္းေတာ္၌ မည္သည့္(ေ၀့၀ိုက္)ေကြ႕ေကာက္မႈကိုမွ် ထားရွိေတာ္ မမူခဲ့ေခ်။
၀၁၈ ။ ၂။ အမွန္မွာ ထိုက်မ္းဂန္ကို ေျဖာင့္မတ္စြာ ျပဳစုထားေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ ထိုအရွင္ျမတ္အထံေတာ္မွ (က်ေရာက္အ့ံေသာ) ျပင္းထန္လွေသာျပစ္ဒဏ္မွ သတိေပးအံ့ေသာငွာလည္းေကာင္း၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္သီလမ်ားကို က်င့္မူေဆာက္တည္ၾကကုန္ေသာ မုအ္မင္န္သက္၀င္ယံုၾကည္သူတို႔အား ယင္းတို႔အဖုိ႔ အလြန္မြန္ျမတ္လွစြာေသာ အက်ဳိးဆုလာဘ္ရွိသည္ဟု သတင္းေကာင္း ေပးအံ့ေသာငွာလည္းေကာင္း။
၀၁၈ ။ ၃။ (၎တို႔သည္) ယင္း(ဂ်ႏၷတ္သုခဘံုတည္းဟူေသာ) အက်ဳိးဆုလာဘ္၌ အၿမဲထာ၀စဥ္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိၾကေပမည္။
။ ၀၁၈ ။ ၄။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သားေတာ္တစ္ပါး ေမြးစားေတာ္မူခဲ့သည္ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္ေသာ သူတို႔အား သတိေပးႏိႈးေဆာ္အံ့ေသာငွာလည္းေကာင္း။
၀၁၈ ။ ၅။ (စင္စစ္) ထိုသူတို႔လည္း ဤ(စြပ္စြဲခ်က္)ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ မည္သည့္သက္ေသသာဓက တစ္စံုတစ္ရာမွ်ပင္ မရွိေပ။ ထိုနည္းတူစြာ၎တို႔၏ အဘ၊ ဘိုး၊ ေဘးတို႔၌လည္း (မည္သည့္ အသိပညာ သက္ေသသာဓက တစ္စံုတစ္ရာမွ်ပင္ မရွိေခ်။ ၎တို႔၏ ႏႈတ္မွထြက္ေသာစကားသည္ အလြန္ႀကီးက်ယ္လွေပသည္။ ၎တို႔သည္ မဟုတ္မမွန္ မုသား(စကား) ကုိသာ ေျပာဆိုၾကကုန္သတည္း။
၀၁၈ ။ ၆။ သုိ႔ျဖစ္ရာ (အို-နဗီတမန္ေတာ္) အကယ္၍ ၎တုိ႔သည္ ဤက်မ္းေတာ္ကို မယံုၾကည္ခဲ့ၾကပါလွ်င္ အသင္သည္ ၎တို႔ (ေသြဖည္ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကၿပီး) ေနာက္တြင္ မိမိကိုယ္ကို မိမိပင္ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးေသာ အားျဖင့္ ပ်က္စီးေစမည့္ဟန္တူေပသည္။(ေသလုမတတ္ ပူပန္ေသာကမ်ားေနဟန္တူသည္)။
၀၁၈ ။ ၇။ ဧကန္မလြဲ ငါအရွင္ျမတ္သည္ လူတို႔အား ၎တို႔အနက္ မည္သူသည္ အက်င့္အမူအားျဖင့္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္ကို စမ္းသပ္ေတာ္မူအံ့ေသာငွါ၊ ပထ၀ီေျမေပၚ၌ရိကုန္ေသာ အရာ၀တၳဳမ်ားကို ငါအရွငျ္မတ္သည္ ယင္း ပထ၀ီေျမ၏ အလွဴမ်ား ျပဳလုုပ္ေတာ္မူခဲ့ေလ၏။
၀၁၈ ။ ၈။ တစ္ဖန္ ဧကန္မလြဲ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္း ပထ၀ီေျမေပၚ၌ ရွိရွိသမွ်တို႔ကို အမွန္ပင္ ေသြ႕ေျခာက္ေသာေျမျပင္အတိ ျပဳလုပ္ေတာ္မူမည့္အရွင္ျမတ္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း။
၀၁၈ ။ ၉။ ဧကန္စင္စစ္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတြင္ ခို(ေအာင္း ခဲ့)သူတို႔သည္ေရးသားထားေသာ သင္ပုန္းရွင္တို႔ႏွင့္ ရကီမ္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ငါအရွင္ျမတ္၏ သက္ေသ လကၡဏာမ်ားအနက္ ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္ျဖစ္သည္ဟု အသင္ထင္ မွတ္ေလေလာ့။
၀၁၈ ။ ၁၀။ (ျပန္လည္ ေအာက္ေမ့သတိရပါေလ)၊ အၾကင္အခါ၀ယ္ ထုိလူငယ္တို႔သည္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းသို႔ (သြားေရာက္) ခိုေအာင္းခဲ့ေလသည္။ထို႔ေနာက္ ၎တို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတုိ႔အားဖန္ဆင္း ေမြးျမဴေတာ္ မူေသာအရွင္၊ အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔အား မိမိအထံေတာ္မွက႐ုဏာေတာ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူပါ။ ထိုမွတစ္ပါး အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔ အဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏အေရးကိစၥ၌ ေျဖာင့္မတ္မႈကို ေပးသနားေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ထား(အသနား)ခံခဲ့ၾကကုန္၏။
၀၁၈ ။ ၁၁။ သုိ႔ျဖစ္ေပရာ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႕၏ နားေပၚ၌ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတြင္ ေရတြက္ထားေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ (တံဆိပ္)႐ိုက္ႏွိပ္ (ငိုက္မည္းျခင္း၏) အဖံုးအကာကို ခ်ထားေတာ္မူခ့ဲေလသည္။ (၀ါ) အိပ္ေပ်ာ္ေစ ေတာ္မူခ့ဲေလသည္။
၀၁၈ ။ ၁၂။ ထိုေနာက္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔အား ထိုအုပ္စုႏွစ္စုအနက္ မည္သည့္အုပ္စုသည္ ၎တို႔ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ (အခ်ိန္ကာလ၏)အဆံုးအစြန္ကို ေရတြက္မွတ္သားခဲ့သည္ကို သိအံ့ေသာငွာ ျပန္ႏိုး ေစေတာ္မူခဲ့ေပ သတည္း။
၀၁၈ ။ ၁၃။ (အို-နဗီတမန္ေတာ္) ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင့္အား ၎တို႔၏ အတၳဳပတိ္ၱအေၾကာင္းကို မွန္ကန္စြာ ေျပာျပေတာ္မူေလသည္။ ဧကန္အမွန္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကို ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္အား သက္၀င္ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကကုန္ေသာ လုလင္အခ်ဳိ႕ပင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကကုန္၏။ထို႔ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တုိ႔၌ တရားလမ္းမွန္ ရရွိမႈကို တိုးပြားမ်ားျပားေစေတာ္ မူခဲ့ေပသည္။
၀၁၈ ။ ၁၄။ ထုိမွတစ္ပါး ၎တို႔သည္ (မိမိတို႔ဘုရင္၏ ေရွ႕၀ယ္ သို႔မဟုတ္ လူမ်ား၏ေရွ႕၀ယ္) မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ခဲ့ၾကေသာအခါငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလံုးကို ႀကံ့ခိုင္ေစေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ထိုအခါ ၎တို႔သည္ (ဤသို႔) ေျပာၾကားခဲ့ၾကေလသည္။“ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အရွင္ကား မိုးေကာင္းကင္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပထ၀ီေျမကို လည္းေကာင္း၊ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္ပင္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသည္။(သို႔ျဖစ္ရာ) ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ထိုအရွင္ျမတ္မွ တစ္ပါး မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ကိုးကြယ္ရာအျဖစ္ အလွ်င္းဟစ္ေခၚ(တသကိုးကြယ္ဆည္းကပ္) ၾကမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ထုိသို႔ (ျပဳခဲ့ၾကသည္) ျဖစ္လွ်င္ ဧကန္မလြဲ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အလြန္႔အလြန္ လြန္ကဲေသာအမႈကိစၥကို၊အမွန္တရားႏွင့္ အလြန္ေ၀းကြာ ကမ္းလွမ္းေသာစကားကို၊ ေျပာဆို (က်ဴးလြန္)သူမ်ားပင္ ျဖစ္သြားၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း””။
၀၁၈ ။ ၁၅။ (ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏) ဤအမ်ဳိးသားတို႕သည္ ထုိအရွင္ျမတ္မွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ရာမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကကုန္၏။ ၎တို႔သည္ ယင္း(ကိုးကြယ္ရာ)တို႔(ကို ခ၀ပ္ကိုးကြယ္ျခင္း)ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထင္ရွားေသာ သက္ေသသာဓက တစ္စံုတစ္ရာကို အဘယ္ေၾကာင့္ ယူေဆာင္ (တင္ျပ)ျခင္းကို မျပဳၾကသနည္း။ သို႔ျဖစ္ေပရာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အေပၚ၌ မဟုတ္မမွန္ မုသားကို လီဆယ္စြပ္စြဲေသာသူထက္ သာလြန္ မတရားေသာသူဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရွိေပတကား။
၀၁၈ ။ ၁၆။ ထုိ႔ေနာက္ (ယင္းလုလင္တို႔အနက္ အခ်ိဳ႕က အခ်ိဳ႕အား)အသင္တို႔သည္ ယင္း(အမ်ဳိးသား)တို႔ထံမွလည္းေကာင္း၊အလႅာဟ္အရွင္မွတစ္ပါး ထုိသူတို႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကကုန္ေသာ ကိုးကြယ္ရာမ်ား ထံမွလည္းေကာင္း၊ ခြဲခြာေနာက္ဆုတ္ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္ေပရာအသင္တို႔သည္ (ထို)ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းသို႔ (သြားေရာက္) ခိုလႈံၾကေလကုန္။အသင္တို႔အား ေမြးျမဴဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္ မိမိက႐ုဏာေတာ္ကို အသင္တို႔အေပၚ၀ယ္ ျဖန္႔၍ေပးသနားေတာ္မူေပမည္။ ၎ျပင္ထို အရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အဖို႔ အသင္တို႔၏ အေရးကိစၥကို အထူး အက်ဳိးေက်းဇူးရွိေစရန္ စီမံ၍ ေပးေတာ္မူမည္ ျဖစ္သည္။
၀၁၈ ။ ၁၇။ ၎ျပင္ (အို-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ေနထြက္ေသာအခါ ထိုေနသည္ ထို(လုလင္)တို႔၏ လိုဏ္ဂူမွ လက္ယာဘက္သို႔ၫႊတ္၍ေနသည္ကို လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖန္ ထိုေနသည္ (ျပန္)၀င္ေသာအခါ လက္၀ဲဘက္သို႔ (ေက်ာ္ထြက္ကာ) ထိုသူတို႔အား ေရွာင္ကြင္း၍သြားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္၏။ စင္စစ္ ၎တို႔သည္ ယင္းလိုဏ္ဂူတြင္ က်ယ္၀န္းေသာ ေနရာ၌ပင္ရွိခဲ့ၾကကုန္၏။ဤသည္ကား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လကၡဏာေတာ္မ်ားအနက္ လကၡဏာေတာ္တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္၏။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ တရားလမ္းမွန္ကို ၫႊန္ျပေသာ သူသည္သာလွ်င္ တရားလမ္းမွန္ကို ရရွိသူျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ ထုိအရွင္ျမတ္က လမ္းမွားေစေတာ္မူေသာ သူမွာမူကား ထုိသူအား ကူညီ႐ိုင္းပင္းမည္ျဖစ္ေသာ၊ တရားလမ္းမွန္ၫႊန္ျပေသာ အေဆြခင္ပြန္းဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ အသင္ အလွ်င္းေတြ႕ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ေပတကား။
၀၁၈ ။ ၁၈။ ထုိ႔ျပင္ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ၎တုိ႔အား (ေတြ႔ျမင္ရပါလွ်င္) ႏုိးေနၾကသူမ်ားဟူ၍ပင္ ထင္မွတ္ေပမည္။ စင္စစ္၎တုိ႔သည္ အိပ္ေပ်ာ္၍ ေနၾကသူမ်ားပင္ျဖစ္ၾကကုန္၏။ ၎ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ပင္ ထုိသူတုိ႔အား လက္ယာဘက္သုိ႔လည္းေကာင္း၊လက္၀ဲဘက္သုိ႔လည္းေကာင္း၊ ေျပာင္း၍ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုမွတစ္ပါး ၎တုိ႔၏ေခြးသည္ တံခါး၀၌ မိမိ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ျဖန္႔(ခင္း)လ်က္ရွိခဲ့၏။(အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အကယ္၍သာ အသင္သည္ ၎တုိ႔အား ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ပါမူ အမွန္ပင္ အသင္သည္ ၎တုိ႔ဘက္မွ ေက်ာခုိင္း၍ထြက္ေျပးသည့္ျပင္ ၎တုိ႔အား ထိတ္လန္႔မႈသည္လည္း အမွန္ပင္ အသင္၌ ျပည့္လွ်ံ၍ သြားခဲ့မည္သာတည္း။
၀၁၈ ။ ၁၉။ ၎ျပင္ ဤနည္းႏွင္ႏွင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိသူတုိ႔အား ၎တုိ႔အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးကုိတစ္ဦး ေမးျမန္းၾကအ့ံေသာငွာ (ျပန္လည္၍)ႏုိးထေစေတာ္ မူခဲ့၏။ (ထုိအခါ) ၎တို႔အနက္ ေျပာဆုိသူတစ္ဦး က အသင္တုိ႔သည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ (အခ်ိန္ကာလ တုိင္ေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္)ေနခဲ့ၾကသနည္းဟု ေျပာဆုိေမးျမန္းခဲ့ရာ ထုိသူတုိ႔(အနက္ အခ်ဳိ႕)က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ တစ္ေန႔ သုိ႔မဟုတ္ ေန႔၏တစ္စိတ္တစ္ေဒသမွ်ပင္အိပ္ေနခဲ့ၾကပါသည္ဟု ေျဖၾကားခဲ့ေလသည္။(ထုိအခါ) ၎(တုိ႔အနက္ အခ်ဳိ႔သူ)တုိ႔ကမူ (ဤသုိ႔)ေျပာဆုိခဲ့ၾကေလသည္။ (စင္စစ္) အသင္တုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ၾကေသာ အခ်ိန္ကာလကုိအသင္တုိ႔အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္သည္သာလွ်င္ အသိဆံုးပင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။သုိ႔ျဖစ္ေပရာ အသင္တုိ႔သည္ (ယခု) မိမိတုိ႔ အနက္ တစ္ဦးဦးကုိ မိမိတုိ႔၏ ဤေငြဒဂၤါးကုိေပး၍ ၿမဳိ႔ထဲသုိ႔ ေစလႊတ္ၾကေလကုန္။ သုိ႔ေစလႊတ္ခဲ့လွ်င္ မည္သည့္ အစားအစာသည္ အစင္ၾကယ္ဆံုးျဖစ္သည္ကုိ ၾကည့္႐ႈၿပီးေနာက္ ထုိသူသည္ စားဖြယ္အခ်ဳိ႕ကုိ အသင္တုိ႔ထံ ယူေဆာင္လာခဲ့ရမည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိသူသည္ (ၿမဳိ႔ထဲသုိ႔သြားရာ၌ ၿမဳိ႔သူၿမဳိ႔သားတုိ႔သည္ လံုး၀ဒြိဟသံသယ မျဖစ္ၾကေစရန္) ပရိယာယ္ က်င့္သံုးရမည္။ ၎ျပင္ ထုိသူသည္ အသင္တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ် မသိေစရ။
၀၁၈ ။ ၂၀။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အကယ္၍ ၎တုိ႔သည္ အသင္တုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ သိသြားခဲ့ၾကပါလွ်င္ ထုိသူတို႔သည္ အသင္တုိ႔အား ခဲျဖင့္ပစ္ေပါက္၍ သတ္ျခင္းကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိတုိ႔၏ဘာသာ၊ သာသနာတြင္းသုိ႔ ျပန္လည္သိမ္းသြင္းျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္ၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္၊ စင္စစ္ေသာ္ကား (အကယ္၍သာ ထုိကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ခဲ့ရပါလွ်င္) အသင္တုိ႔သည္ မည္သည့္အခါမွ်ပင္ ေအာင္ျမင္ ၾကမည္မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၂၁။ စင္စစ္ေသာ္ကား ဤနည္းႏွင္ႏွင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ (ထုိေခတ္ရွိ လူသားတုိ႔အား) ၎တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိေစေတာ္မူခဲ့ေလ၏။သုိ႔မွသာလွ်င္ (လူတုိ႔သည္) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ကတိေတာ္ မွန္ကန္ေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း၊ ကိယာမတ္ရွင္ျပန္ ထမည့္ေန႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဒိြဟသံသယ အလွ်င္းမရွိ ေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း၊ သိရွိၾကေပမည္။ (ျပန္လည္ ေအာက္ေမ့သတိရၾကေပကုန္)။ အၾကင္အခါ၀ယ္ထုိ(ေခတ္ ထုိကာလ၌ ရွိခ့ဲၾကေသာ) သူတုိ႔သည္ ယင္း(လုလင္)တုိ႔၏ အေရးကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျငင္းခံု ေနၾကကုန္၏။ ထုိအခါ (ကာဖိရ္ေသြဖည္ျငင္းပယ္သူ တို႕က) ထို(လုလင္)တို႕၏အနီးတြင္ အေဆာက္အအံု တစ္ခုခုကို တည္ေဆာက္ၾကေလကုန္ဟု ေျပာဆိုခ့ဲၾကကုန္၏။သို႔ရာတြင္ မိမိတို႕၏အေရးကိစၥ၌ ေအာင္ျမင္ခ့ဲၾကကုန္ေသာ(အာဏာပိုင္ မုအ္မင္န္သက္၀င္ယံုၾကည္) သူတို႕က ကၽြႏု္ပ္တို႕မူကားယင္း(လုလင္)တို႕၏အနီးတြင္ ၀တ္ေက်ာင္းတစ္ခုကို မုခ် တည္ေဆာက္ၾကမည္ဟု ေျပာဆိုခ့ဲၾကကုန္သတည္း။
၀၁၈ ။ ၂၂။ မၾကာျမင့္မီပင္ (အခ်ဳိ႕သူတုိ႔က ယင္းလုလင္တို႔မွာ) သံုးဦးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ႔အနက္ စတုတၳမွာ ၎တုိ႔၏ေခြးျဖစ္သည္ဟုေျပာဆုိၾကေပမည္။ထုိ႔ျပင္ (အခ်ဳိ႕ သူတုိ႔ကမူ)ငါးဦး ျဖစ္ခဲ့ၾက သည္၊၎တုိ႔အနက္ ဆ႒မမွာ ၎တုိ႔၏ေခြးျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာဆုိၾကမည္။သုိ႔ရာတြင္ (အခ်ဳိ႕သူတုိ႔မွာ မူကား) ခုနစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ ၎တုိ႔အနက္ အ႒မမွာ ၎တုိ႔၏ေခြး ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ဟု ေျပာဆုိၾကေပမည္။(အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ (ဤသုိ႔) ေျပာၾကားပါေလ။ (အခ်င္းတုိ႔၊ စင္စစ္) ငါ့အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္သာလွ်င္ ၎တုိ႔၏အေရအတြက္ကုိ အသိဆံုးျဖစ္ေတာ္မူ၏။ အနည္းငယ္မွ်ေသာသူတုိ႔မွအပ၊ ၎(တုိ႔၏ အေရအတြက္)ကုိ မည္သူမွ်မသိေပ။ သုိ႔ျဖစ္ေပရာ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ အေပၚယံအားျဖင့္ ျငင္းခံုျခင္းမွတစ္ပါး(အႀကီးအက်ယ္) ျငင္းခံု(ေဆြးေႏြး)ျခင္းကိုမူကား မျပဳပါေလႏွင့္။ ထိုမွတပါး အသင္သည္ ၎တုိ႔ႏွင့္ပက္သက္၍ ထုိ(က်မ္းဂန္ရရွိသူ)တုိ႔အနက္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကုိမွ် ေမးျမန္းျခင္းကုိလည္း မျပဳပါေလႏွင့္။
၀၁၈ ။ ၂၃။ ၎ျပင္ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ မည္သည့္ တစ္စံုတစ္ရာႏွင့္မွ် စပ္လ်ဥ္း၍ ဧကန္အမွန္ ငါသည္ ယင္းကိစၥကုိနက္ျဖန္ျပဳလုပ္အ့ံ ဟူ၍ အလွ်င္း မေျပာဆုိပါေလႏွင့္။
၀၁၈ ။ ၂၄။ ““သုိ႔ရာတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အလုိရွိေတာ္ မူပါလွ်င္”” (ျပဳလုပ္အ့ံဟု ေျပာပါေလ)။ ထုိမွတစ္ပါး အသင္သည္ ေမ့ေလ်ာ့၍သြားခဲ့ေသာ္ (ျပန္လည္၍ သတိရလာေသာအခါ ခ်က္ခ်င္း) မိမိအား ဖန္ဆင္း ေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ကုိ ေအာက္ေမ့တသ သတိရပါေလ။၎ျပင္ အသင္သည္ (၎တုိ႔အား အခ်င္းတုိ႔၊) ငါ့အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္ တရားလမ္းၫႊန္ရာ၌ ဤသည္ထက္ပိုမို၍ နီးစပ္ေသာအရာကို ညႊန္ျပေတာ္မူတန္ရာသည္ဟု ေျပာၾကားပါေလ။
၀၁၈ ။ ၂၅။ စင္စစ္ (ယင္းလုလင္)တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ဥမင္လုိဏ္ေခါင္းတြင္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာႏွင့္ ကုိးႏွစ္တုိင္တုိင္ ေနခဲ့ၾကကုန္၏။
၀၁၈ ။ ၂၆။ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္(၎တုိ႔အား အခ်င္းတုိ႔) ယင္း(လုလင္)တုိ႔ေနခဲ့ၾကေသာအခ်ိန္ကာလ ႏွစ္ပရိေစၦဒကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္သာလွ်င္ အသိဆံုးျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ (စင္စစ္) မုိးေကာင္းကင္မ်ားရွိ ဖံုးကြယ္လ်က္ရွိကုန္ေသာအရာမ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ပထ၀ီေျမရွိဖံုးကြယ္လွ်က္ရွိကုန္ေသာ အရာမ်ားကုိ လည္းေကာင္း၊ သိစြမ္းႏုိင္မႈသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ၌သာရွိေနေပရာ၊ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ အဘယ္မွ်ျမင္ေတာ္မူေသာအရွင္၊ အဘယ္မွ် ၾကားေတာ္မူေသာအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ ထုိသူတုိ႔အဖုိ႔ ထုိအရွင္ျမတ္မွ တစ္ပါး ကိစၥအ၀၀ကုိ ၿပီးစီးေအာင္ျပဳလုပ္၍ေပးမည့္ သူဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရွိေၾကာင္း၊ စင္စစ္ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ မိမိအမိန္႔ျပ႒ာန္းမႈတြင္ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ်ပင္ ဖက္စပ္ပါ၀င္ေစေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေျပာၾကားပါေလ။
၀၁၈ ။ ၂၇။ ထုိ႕ျပင္ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ မိမိအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ က်မ္းဂန္မွ မိမိထံသုိ႔ ထုတ္ျပန္ေတာ္မူျခင္းခံရေသာ အမိန္႔ေတာ္မ်ားကုိ (၎တုိ႔ေရွ႕၀ယ္) ဖတ္ၾကားပါေလ။ထုိအရွင္ျမတ္၏ အာယတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေျပာင္းလဲမည့္သူဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရွိေခ်။ စင္စစ္ အသင္သည္ ထုိအရွင္ျမတ္(အထံေတာ္)မွတစ္ပါး ခုိကိုးရာဟူ၍ အလွ်င္း ေတြ႕ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၂၈။ ၎ျပင္ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ မိမိကုိယ္ကုိ အၾကင္သူတုိ႔ႏွင့္အတူ ခ်ဳပ္တည္း၍ထား ပါေလ။ ထုိသူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔အားဖန္ဆင္းေမြးျမဴ ေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္ကုိ ထုိအရွင္ျမတ္၏ အလုိေတာ္ကုိသာရည္စူး၍ နံနက္ယံ၌လည္းေကာင္း၊ ညေနခ်မ္း၌ လည္းေကာင္း၊ဟစ္ေခၚ (တသ သတိရ)ၾကကုန္၏။ထုိမွတစ္ပါး အသင္သည္ ဤေလာကီဘ၀၏ တင့္တယ္မႈကုိ ရည္စူးလ်က္ မိမိ၏ မ်က္စိႏွစ္လံုးကုိ၎တုိ႔ ဘက္မွ (ျပန္)မလွည့္ပါေလႏွင့္ (လ်စ္လ်ဴမျပဳပါႏွင့္၊)ထုိ႔ျပင္ အသင္သည္ အၾကင္သူ၏စကားကုိ မလုိက္နာပါေလႏွင့္။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိသူ၏ စိတ္ႏွလံုးကုိ ငါအရွင္ျမတ္အား ေအာက္ေမ့တသသတိရျခင္းမွ ေမ့ေလ်ာ့ေစေတာ္မူခဲ့၏။ ၎ျပင္ ထုိသူသည္ မိမိအလုိဆႏၵကုိသာ လုိက္နာလ်က္ ရွိေနေလ၏။ စင္စစ္ေသာ္ကား ၎၏အေရးကိစၥမွာ အလြန္အကၽြံပင္ ျဖစ္ေနေခ်သတည္း။
၀၁၈ ။ ၂၉။ ထုိမွတစ္ပါး (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ (၎တုိ႔အား ဤသုိ႔)ေျပာၾကားပါေလ။ (အခ်င္းတုိ႔) အမွန္တရားသည္ အသင္တုိ႔အားဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္အထံေတာ္မွ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေခ်ၿပီ။သုိ႔ျဖစ္ေပရာ မည္သူမဆုိ ယံုၾကည္လုိလွ်င္ ယံုၾကည္ ႏုိင္၏။ထုိနည္းတူစြာ မည္သူမဆုိ ျငင္းပယ္လိုလွ်င္ ျငင္းပယ္ႏုိင္၏။ ဧကန္မလြဲ ငါအရွင္ျမတ္သည္ မတရားက်ဴးလြန္သူတုိ႔အဖုိ႔ (ငရဲ)မီးကုိအသင့္ျပဳလုပ္၍ ထားေတာ္မူေလသည္။ ထုိမီး၏ တံတုိင္းမ်ားသည္ ၎တုိ႔အား ၀န္း၀ုိင္းလ်က္ရွိေခ်မည္။ထုိ႔ျပင္ အကယ္၍ ၎တုိ႔သည္ ေရေတာင္းၾကလွ်င္ အရည္က်ဳိထားေသာ ခဲရည္ကဲ့သုိ႔ေသာေရေပး ျခင္းကုိခံၾကရေပမည္။ ထုိေရသည္(ေသာက္သံုးသူတုိ႔ ၏)မ်က္ႏွာမ်ားကုိ ေလာင္ကၽြမ္းေစမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိေရသည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ ဆုိးရြားလွေသာေရျဖစ္၍ထုိငရဲဘံုမွာလည္း အဘယ္မွ်ေလာက္ ဆုိးရြားလွေသာ နားရာေနရာပင္ ျဖစ္ေခ်သနည္း။
၀၁၈ ။ ၃၀။ ဧကန္စင္စစ္ အၾကင္သူတို႕သည္ သက္၀င္ယံုၾကည္ခ့ဲၾကကုန္၏။ ၎ျပင္ ထိုသူတို႕သည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္သီလမ်ားကိုလည္းက်င့္မူ ေဆာက္တည္ခ့ဲၾကကုန္၏။ ဧကန္စင္စစ္ ငါအရွင္ျမတ္ သည္ အက်င့္သီလ ေကာင္းျမတ္ေသာသူ၏ ကုသိုလ္ အက်ိဳးကိုဆံုး႐ံႈးေစေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၃၁။ ဤသူမ်ားပင္၊ ၎တို႕အဖို႕ ထာ၀စဥ္တည္ေသာ ဥယ်ာဥ္မ်ားသည္ ရွိၾကေပမည္။ ၎တို႕ေအာက္မွ စမ္းေရေခ်ာင္းမ်ားသည္ စီးေတြလ်က္ရွိၾကေပမည္။၎တို႕သည္ ထိုဥယ်ာဥ္မ်ား၌ ေ႐ႊလက္ေကာက္မ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ယင္ေပးျခင္းကို ခံၾကရေပမည္။ ထိုမွ တစ္ပါး ထိုသူတိုသည္ ပါးလႊာေေသာ ပိုးဖ်င္မွလည္းေကာင္း၊ ထူေသာ ပိုးဖ်င္မ်ားမွလည္းေကာင္း၊ အစိမ္းေရာင္ (အ၀တ္အစားမ်ားကို) ၀တ္ဆင္ၾကေပမည္။(ထိုသူတို႕သည္) ယင္းဥယ်ာဥ္မ်ားတြင္ သလြန္မ်ားေပၚ၌ မွီလ်က္ရွိၾကေပမည္။ ထို(ကုသိုလ္)အက်ိဳးသည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ကုသိုလ္အက်ိဳး ျဖစ္၍ ထိုဥယ်ာဥ္သည္လည္း အဘယ္မွ်ေလာက္ ေကာင္းျမတ္လွစြာေသာ နားရာေနရာပင္ ျဖစ္ေခ်သနည္း။
၀၁၈ ။ ၃၂။ ထုိ႔ျပင္ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ၎တို႔အား လူႏွစ္ေယာက္၏ ဥပမာကုိ ခုိင္းႏႈိင္း၍ ျပပါေလ။ ငါအရွင္ျမတ္သည္၎တုိ႔ႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးအား စပ်စ္ၿခံႏွစ္ၿခံကုိ ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္ မူခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းျခံႏွစ္ၿခံ ကုိစြန္ပလြံပင္မ်ားျဖင့္ ၿခံရံ၍ ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ ထုိမွတစ္ပါး ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိၿခံႏွစ္ၿခံ၏အၾကားတြင္ လယ္တစ္ခုကုိလည္း ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၃၃။ ထုိၿခံႏွစ္ၿခံမွာ မိမိတုိ႔၏ အသီးအႏွံမ်ားကုိ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ေလ်ာ့နည္းေစျခင္းမရွိပဲ (ရာသီမလပ္) သီးပြင့္၍ ေပးလ်က္ပင္ရွိခဲ့ၾက၏။ထုိမွတစ္ပါး ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိၿခံႏွစ္ၿခံ၏အၾကား၀ယ္ ေခ်ာင္းတစ္ခုကုိလည္း စီးထြက္ေစေတာ္မူခဲ့ေပသည္။
၀၁၈ ။ ၃၄။ ထုိမွတစ္ပါး ထုိသူ၌ (ယင္းလယ္ယာ ဥယ်ာဥ္ မ်ားအျပင္ အျခားေသာ)ဥစၥာပစၥည္းမ်ားလည္း ရွိခဲ႔ေပရာ၊၎က မိမိအေဖာ္အား ထုိအေဖာ္ႏွင့္ စကားေျပာလ်က္ရွိစဥ္ ““ကၽြႏု္ပ္သည္ အသင့္ထက္ ဥစၥာပစၥည္း အားျဖင့္လည္း (ခ်မ္းသာႂကြယ္၀)ပုိမုိမ်ားျပားသူ ျဖစ္သည့္ျပင္ ေႁခြရံသင္းပင္းအားျဖင့္လည္း (အသင့္ ထက္)ပုိမုိ မ်ားျပားသူပင္ျဖစ္ေၾကာင္း”” ေျပာဆုိခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၃၅။ ၎ေနာက္ ထိုသူသည္ မိမိဥယ်ာဥ္သို႕ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ႏွိပ္စက္သူအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လ်က္ (ဤ သို႕) ေျပာဆိုခ့ဲေလသည္။ကၽြႏု္ပ္မူကား ဤဥယ်ာဥ္သည္ မည္သည့္အခါ၌မွ် ပ်က္စီးလိမ့္မည ္မထင္။
၀၁၈ ။ ၃၆။ ထုိနည္းတူစြာ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကိယာမတ္ ျဖစ္လိမ့္မည္ ဟူ၍လည္းမထင္၊ သုိ႔ရာတြင္ အကယ္၍ ကၽြႏု္ပ္သည္ မိမိအားဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္အထံေတာ္သို႕ ျပန္ပို႕ျခင္းကို ခံခ့ဲရသည့္ တိုင္လည္း၊ ဧကန္မလြဲ ကၽြႏု္ပ္သည္ ယင္းဥယ်ာဥ္ထက္ ပုိမုိ၍ေကာင္းျမတ္ေသာေနရာကုိပင္ ရရွိအံ့သတည္း။
၀၁၈ ။ ၃၇။ (ထုိအခါ) ၎၏အေဖာ္သည္ ၎အား ေျဖၾကားေသာအားျဖင့္ (ဤသုိ႔) ေျပာဆုိခဲ့ေလ၏။ (အုိ-ခ်စ္ေဆြ) အသင္သည္ အၾကင္အရွင္ျမတ္အား ေသြဖည္ ျငင္းပယ္ခဲ့ေလသေလာ။ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ အသင့္အား (ဦးစြာပထမ) ေျမႀကီးျဖင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ထုိေနာက္ သုတ္ရည္တစ္စက္ျဖင့္ (သေႏၶတည္ေစ)ၿပီးေနာက္ အသင့္အား ေယာက္်ားအျဖစ္ ၿပီးေျမာက္စံုလင္ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။
၀၁၈ း ၃၈။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ၎ျပင္ ကၽြႏု္ပ္သည္မိမိအား ဖန္ဆင္း ေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္ႏွင့္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကုိမွ် တြဲဖက္ႏႈိင္းယွဥ္ ကုိးကြယ္သည္လည္းမဟုတ္ေပ။
၀၁၈ း ၃၉။ ၎ျပင္ အသင္သည္ မိမိဥယ်ာဥ္သုိ႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့စဥ္အခါက (မာရွာအလႅာဟ္လာကူး၀သ အစ္လႅာဗစ္ အလႅာဟ္)““ဤသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အလုိရွိေတာ္မူေသာအရာတည္း၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အကူအညီ မရွိလွ်င္ မည္သုိ႔မွ် စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ျခင္းမရွိပါ”” ဟုအဘယ့္ေၾကာင့္ မဆုိခဲ့ပါသနည္း။ အကယ္၍ အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား အသင့္ထက္ ပစၥည္းဥစၥာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သားသမီးဥစၥာအားျဖင့္လည္းေကာင္း နည္းပါးသူျဖစ္သည္ဟု ျမင္ေနပါလွ်င္။
၀၁၈ ။ ၄၀။ သို႔ျမင္ေနေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္သည္ အသင္၏ဥယ်ာဥ္ထက္ ပုိမုိေကာင္းျမတ္ေသာ(ဥယ်ာဥ္ကုိ) ကၽြႏု္ပ္အား ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၍ (အသင္၏) ထုိဥယ်ာဥ္ေပၚ၌ မုိးေကာင္ကင္မွ မုိးႀကိဳးေလာင္မီး ေဘးအႏၲရာယ္တစ္စံုတစ္ရာကုိ ခ်ေတာ္မူတန္ရာ၏။ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ (အသင္ ၏) ထိုဥယ်ာဥ္မွာ ေခ်ာမြတ္ေသာ ေျမျပင္တစ္ခုသာ ျဖစ္သြားအံ့သတည္း။
၀၁၈ ။ ၄၁။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ (အသင္ ဥယ်ာဥ္အနီး၌ရွိ ေသာ) ေခ်ာင္းေရသည္ (ေျမႀကီးေအာက္သုိ႔) နက္၀င္သြားတန္ရာ၏။ သုိ႔ျဖစ္လွ်င ္အသင္သည္ ထုိေရကုိ အလွ်င္းရွာေဖြ(ထုတ္ယူ)ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပတကား။
၀၁၈ ။ ၄၂။ ထုိ႔ေနာက္ ထုိသူ၏ ဥစၥာပစၥည္း (ၿခံဥယ်ာဥ္ စသည္)မ်ားသည္ (ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား၏) ၀န္း၀ုိင္းျခင္းကုိခံခဲ့ရေလသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာထုိသူသည္ ယင္းဥယ်ာဥ္၌ (မိမိ)သံုးစြဲခဲ့ေသာ (စရိတ္ေၾကးေငြ အားလံုး ဆံုး႐ံႈးပ်က္ျပဳန္းခဲ့)ရသည့္အတြက္ (၀မ္းနည္းေသာ အားျဖင့္)မိမိလက္၀ါးႏွစ္ဖက္ကုိ ပြတ္သက္လ်က္ ရွိေနေလေတာ့၏။
၀၁၈ ။ ၄၃။ ၎ျပင္ ယင္းဥယ်ာဥ္မွာမူကား မိမိ ရာဇမတ္ကာမ်ား အေပၚ၌ ၿပိဳက်သြား၏။ ထိုအခါ ၎မွာ ““ေၾသာ္-ငါသည္ မိမိအားဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ႏွင့္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် တြဲဖက္ ႏိႈင္းယွဥ္ ကိုးကြယ္ျခင္းမျပဳခ့ဲပါေလေသာ္ ေတာ္ေလစြ”” ဟု(၀မ္းနည္းပက္လက္) ေျပာဆို ညည္းညဴ ျမည္တမ္းလ်က္ရွိခ်ိမ့္မည္။ ၎ျပင္ ထုိသူ၌ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပဳိင္၍ ၎အား ယုိင္းပင္းကူညီ ႏုိင္ေသာ အုပ္စုဟူ၍လည္း အလွ်င္းမရွိခဲ့ေပ။ ထုိ႔ျပင္ ၎(ကုိယ္တုိင္) လည္း (ယင္းျပစ္ဒဏ္မွ လြတ္ကင္းေအာင္) တတ္စြမ္းႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့ေခ်တကား။
၀၁၈ ။ ၄၄။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးတြင္ ၾကည့္႐ႈေစာင္မႏုိင္စြမ္းသည္ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၌သာ ရွိေပသည္။ ေနာက္ဆံုးအက်ဳိး ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူရာ၌လည္း အမြန္ျမတ္ဆံုးေသာ အရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း။
၀၁၈ ။ ၄၅။ ထုိမွတစ္ပါး (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ ၎တုိ႔အား [ေလာကီဘ၀၏ ဥပမာကုိ ခုိင္းႏႈိင္း၍ ျပပါေလ။(ဤေလာကီသက္တမ္းမွာ) အၾကင္အရာႏွင့္တူ၏]။ [တစ္နည္း-ေလာကီဘ၀၏ ဥပမာကုိ အၾကင္ေရႏွင့္တူေၾကာင္း ခုိင္းႏႈိင္း၍ျပပါေလ၊] ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထိုေရကုိ မုိးေကာင္းကင္မွ ရြာသြန္းေစေတာ္မူခဲ့၏။ တစ္ဖန္ ထုိေရႏွင့္ေျမမွေပါက္ေရာက္ေသာ သစ္ပင္ငယ္မ်ားတုိ႔သည္ ေရာယွက္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ယင္းသစ္ပင္ငယ္မ်ားသည္ ေသြ႕ေျခာက္ေက်မြသြားခဲ့ရာ ေလမ်ားသည္ ယင္းသစ္ပင္မ်ားကုိ လြင့္ေစ၏။စင္စစ္ေသာ္ကား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတုိ႔ကုိ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသည္။
၀၁၈ ။ ၄၆။ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ သားသမီးမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ေလာကီဘ၀၏ တင့္တယ္မႈမွ်ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ဆက္လက္၍ အၿမဲတေစ တည္အံ့ေသာ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္သီလတုိ႔မွာ မူကား၊ အသင့္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္အထံေတာ္တြင္ ကုသုိလ္ အက်ဳိးအားျဖင့္လည္း အေကာင္းဆံုးပင္ ျဖစ္ၾကေပသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အားျဖင့္လည္း အေကာင္းဆံုးပင္ျဖစ္ေပသတည္း။
၀၁၈ ။ ၄၇။ ၎ျပင္ အၾကင္ေန႔ကုိ(လည္းသတိရသင့္၏၊) ငါအရွင္ျမတ္သည္ (ထုိေန႔တြင္) ေတာင္မ်ားကုိ ေရြ႕ရွား ေစေတာ္မူမည္။ ထုိ႔ျပင္ အသင္သည္ ကမၻာေျမကုိ လြင္ျပင္ထီးထီးအျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ေပမည္။ ထုိမွတစ္ပါး ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိ(လူသားအားလံုး)တုိ႔ကုိ ၎တုိ႔အနက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ် ခ်န္ထားျခင္းမရွိပဲ စု႐ံုးေစေတာ္မူေပမည္။
၀၁၈ ။ ၄၈။ ထုိမွတစ္ပါး ၎တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔အား ဖန္ဆင္း ေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ စီတန္း(ရပ္ေစ)လ်က္(ေရွ႕ေတာ္သုိ႔)သြင္းေစျခင္းကုိ ခံၾကရမည္။ (ထုိအခါ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ဤသုိ႔မိန္႔ၾကား ေတာ္မူေပမည္။) အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္ အသင္တုိ႔အား ေရွးဦးမဆြ ပထမအႀကိမ္က ဖန္ဆင္းေတာ္မူဘိ သကဲ့သုိ႔ပင္ ငါအရွင္ျမတ္အထံေတာ္သုိ႔ လာခဲ့ၾကေခ်ၿပီ၊ သုိ႔ရာတြင္ အမွန္စင္စစ္အသင္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔အတြက္ ငါအရွင္ျမတ္က (ရွင္ျပန္ထၾကရန္) မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေနရာကုိမွ် သတ္မွတ္ေတာ္မူလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟူ၍ ထင္မွတ္ေနခဲ့ၾကကုန္သတည္း။
၀၁၈ ။ ၄၉။ ၎ျပင္ (မွတ္တမ္း)စာအုပ္မ်ားသည္ (ထုိသူ တုိ႔ေရွ႕တြင္) ခ်ထားလ်က္ရွိေပမည္။ ထုိအခါ အသင္သည္ အျပစ္ရွိသူတုိ႔အားယင္း(မွတ္တမ္း)စာအုပ္မ်ား၌ (ေရးသား၍ထားေသာ) အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔လ်က္ ရွိေနၾကသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေပမည္။ ထုိ႔ျပင္၎တုိ႔က ““ေၾသာ္-ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အက်ဳိးနည္းရေလျခင္း၊ ဤ(မွတ္တမ္း)စာအုပ္သည္ မည္သုိ႔ေသာ စာအုပ္ပါနည္း။ဤစာအုပ္သည္ မည္သည့္ ေသးငယ္ေသာ (ျပစ္မႈ) တစ္စံုတစ္ရာကုိမွ်လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္ ႀကီးေလးေသာ (ျပစ္မႈ)တစ္စံုတစ္ရာကုိမွ် လည္းေကာင္း၊ ႁခြင္းခ်န္ထားျခင္းမျပဳပဲ ေရတြက္ (မွတ္သား ထား)ခဲ့ေလသည္။”” ဟု ေျပာဆုိျမည္တမ္း ညည္းညဴၾကေပမည္။ ထုိမွတစ္ပါး ၎တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ က်င့္မူခဲ့ သမွ်တုိ႔ကုိလည္း (မိမိတုိ႔)ေရွ႕၀ယ္ အသင့္ေရာက္ရွိ ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိၾကရေပမည္။
သုိ႔ရာတြင္ အသင့္ အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္မွာမူကား မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကုိမွ် မတရား ျပဳလုပ္ေတာ္မူမည္မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၅၀။ ၎ျပင္ (ျပန္လည္၍ သတိရၾကေလကုန္၊) တစ္ရံေရာအခါ၀ယ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းကင္ တမန္တုိ႔အား ““အသင္တုိ႔သည္အာဒမ္၏အေရွ႕၀ယ္ ဦးခ်ၾကေလကုန္”” ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ေပရာ ဣဗ္လိစ္ မွတစ္ပါး ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတုိ႔သည္ ဦးခ်ခဲ့ ၾကကုန္၏။ယင္းဣဗ္လီစ္မွာမူကား ဂ်င္န္သတၱ၀ါတုိ႔ အနက္မွျဖစ္ခဲ့ရာ ၎သည္ မိမိအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴ ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ေတာ္ကုိေသြဖည္ခဲ့ ေလ၏။ သုိ႔ပါလ်က္ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္အား စြန္႔၍ ယင္းဣဗ္လီစ္ကုိလည္းေကာင္း၊ ယင္းဣဗ္လီစ္၏ သားေျမးတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊အေဆြခင္ပြန္းမ်ား ျပဳလုပ္ ၾကေလသေလာ၊ အမွန္စင္စစ္ ၎တုိ႔မွာမူကား အသင္တုိ႔ ၏ရန္သူမ်ားပင္ျဖစ္ၾကကုန္၏။ မတရား က်ဴးလြန္သူတုိ႔၏အက်ဳိးသည္ အလြန္ ဆုိးရြားလွေပသည္တကား။
၀၁၈ ။ ၅၁။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္း႐ႈိင္တြာန္မိ္ၦာေကာင္ တုိ႔အား မုိးေကာင္းကင္မ်ားကုိ ဖန္ဆင္းေတာ္မူရာ၌ လည္းေကာင္း၊ ပထ၀ီေျမကုိ ဖန္ဆင္းေတာ္မူရာ၌လည္း ေကာင္း၊ အဆင္သင့္ ေခၚထားေတာ္မူခ ဲ့သည္မဟုတ္ေပ။ ထုိနည္းတူစြာ ၎တုိ႔အား ဖန္ဆင္းေတာ္မူရာ၌လည္း (အဆင့္သင့္ေခၚထားျခင္းကုိ ျပဳေတာ္)မမူခဲ့ေခ်၊ အမွန္ စင္စစ္ေသာ္ကား ငါအရွင္ျမတ္သည္ (သူတစ္ပါးကုိ) လမ္းလဲြေစ ေသာသူတုိ႔အား (မိမိ)လက္႐ံုးအျဖစ္ ျပဳေတာ္မူမည့္အရွင္ျမတ္ မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၅၂။ ထုိနည္းတူစြာ အၾကင္ေန႔ကုိလည္း (သတိ ထားၾကေလကုန္) ထုိအရွင္ျမတ္သည္ (ထုိေန႔တြင္ မုရွ္ရစ္က္တုိ႔အား) အသင္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ယံုၾကည္ (ကုိးကြယ္)ခဲ့ၾကေသာ ငါအရွင္ျမတ္၏ တဲြဖက္မ်ားကုိ ဟစ္ေခၚၾကေလကုန္ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလေသာအခါ ၎တုိ႔သည္ ယင္းတဲြဖက္မ်ားကုိ ဟစ္ေခၚၾကေပမည္။ သုိ႔ရာတြင္ ယင္းတဲြဖက္မ်ားမွာမူကား ၎တုိ႔အား ျပန္၍ထူးၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ၎ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ယင္း(မုရွ္ရစ္က္တုိ႔ႏွင့္ ၎တုိ႔၏ကုိးကြယ္ရာ) တုိ႔၏စပ္ၾကားတြင္ အကြယ္အကာတစ္ခု ခ်ထားေတာ္ မူေပမည္။
၀၁၈ ။ ၅၃။ ထုိမွတစ္ပါး အျပစ္ရွိသူတုိ႔သည္ (ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲ) မီးကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကေသာအခါ ၎တုိ႔သည္ ဧကန္မလဲြ မိမိတုိ႔မွာ ယင္းမီးထဲသုိ႔ က်ဆင္းအံ့ေသာသူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကေပမည္။ သုိ႔ရာတြင္ ၎တုိ႔သည္ ယင္းမီး(ေဘးမွ) လဲြေရွာင္ႏုိင္ရန္ ေနရာ တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ်ေတြ႕ရွိၾကမည္ မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၅၄။ ၎ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ဤကုရ္အာန္ က်မ္းေတာ္ျမတ္တြင္ လူတုိ႔၏အက်ဳိးငွာ ဥပမာ ပံုေဆာင္ခ်က္ အလံုးစံုတုိ႔ကုိ အနည္းနည္းအဖံုဖံုျဖင့္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ စင္စစ္ လူသားတုိ႔မွာ အရာခပ္သိမ္းတုိ႔ထက္ အျငင္းအသန္ဆံုးပင္ ျဖစ္ၾကကုန္သတည္း။
၀၁၈ ။ ၅၅။ စင္စစ္ လူတုိ႔အား ၎တုိ႔ထံ တရားလမ္းမွန္ ေရာက္ရွိခ့ဲၿပီးေနာက္ သက္၀င္ယံုၾကည္ျခင္းမွလည္းေကာင္း၊ မိမိတုိ႔အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္အထံေတာ္တြင္ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ကုိ အသနားခံ ပန္ၾကားျခင္းမွလည္းေကာင္း၊ (မည္သည့္အရာကမွ်ပင္) တားဆီးခဲ့သည့္မဟုတ္ေပ။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိသူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ထံ ေရွးသူေဟာင္းတုိ႔(ထံ ေရာက္ရွိခဲ့သည့္ စီရင္ခ်က္)ကဲ့သုိ႔ေသာ စီရင္ခ်က္သည္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္းကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိတုိ႔ထံ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသည္ ဆုိက္ေရာက္လာျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ (ေစာင့္ေမွ်ာ္၍ပင္ေနခဲ့ၾကကုန္သတည္း၊)
၀၁၈ ။ ၅၆။ စင္စစ္ေသာ္ကား ငါအရွင္ျမတ္သည္ ရစူလ္ တမန္ေတာ္တုိ႔အား သတင္းေကာင္းေျပာၾကားသူမ်ား သတိေပးႏႈိးေဆာ္သူမ်ားအျဖစ္သာလွ်င္ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ သုိ႔ရာတြင္ ကာဖိရ္ ေသြဖည္ျငင္းပယ္ေသာသူတုိ႔မွာမူကား မတရားသျဖင့္ အျငင္းအခံု ျပဳၾကကုန္၏။ (သုိ႔အျငင္းအခံုျပဳၾကျခင္းမွာ ၎တုိ႔သည္ အျငင္းခံုမႈ ျဖင့္ အမွန္တရားကုိ ခၽြတ္ေခ်ာ္ေစအံ့ေသာငွာ (ျဖစ္ေပသည္)။ ၎ျပင္ ထုိသူတုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္၏သက္ေသ လကၡဏာေတာ္မ်ားကုိ လည္းေကာင္း၊ မိမိတုိ႔ သတိေပးႏႈိးေဆာ္ျခင္း ခံၾကရသည္မ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ျပက္ရယ္ဖြယ္မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾက ကုန္သတည္း။
၀၁၈ ။ ၅၇။ အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား အၾကင္သူထက္ မတရားေသာသူသည္ မည္သူရွိအံ့နည္း။ ထုိသူသည္ မိမိအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၏ သက္ေသလကၡဏာေတာ္မ်ားျဖင့္ ဆံုးမျခင္းကုိ ခံခဲ့ရေသာ္လည္း ထုိသူသည္ ယင္းသက္ေသလကၡဏာေတာ္မ်ားမွ မ်က္ႏွာလႊဲခ့ဲေလသည္။ ၎ျပင္ ထုိသူသည္ ၎၏ လက္ႏွစ္ဘက္က ႀကိဳတင္ပုိ႔ႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည့္ (ျပစ္မႈဒုစ႐ုိက္)မ်ားကုိလည္း ေမ့ေပ်ာက္ခဲ့ေပသည္။ဧကန္စင္စစ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထုိ(ကဲ့သုိ႔ ေသာ)သူတုိ႔၏ စိတ္ႏွလံုးမ်ားေပၚ၀ယ္ ထုိသူတုိ႔သည္ ယင္း(အမွန္တရား)ကုိနားမလည္ႏုိင္ၾကရန္ အဖံုးအအုပ္မ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ထုိသူတုိ႔၏ နားပင္းမႈကုိ လည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့၏။ စင္စစ္ အကယ္၍အသင္သည္ ၎တုိ႔အား တရားလမ္းမွန္သုိ႔ ဖိတ္ေခၚျငားေသာ္လည္း ၎တုိ႔သည္ ဤအေျခအေနတြင္ မည္သည့္အခါ၌မွ်ပင္ လမ္းမွန္ကုိအလ်င္း ရရွိၾကမည္ မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၅၈။ ဧကန္မလဲြ အသင္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္ မူေသာအရွင္ျမတ္သည္ အလြန္တရာလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးေတာ္မူေသာအရွင္၊ က႐ုဏာေတာ္ရွင္ျဖစ္ေတာ္ မူေပသည္။ အကယ္၍သာ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ ၎တုိ႔အား ၎တုိ႔ ရွာေဖြဆည္းပူးခဲ့ၾကကုန္ေသာ ျပစ္မႈဒုစ႐ုိက္မ်ားေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူေတာ္မူပါလွ်င္ အမွန္ပင္ ထုိအရွင္ျမတ္သည္ ၎တုိ႔အေပၚ၌ ျပစ္ဒဏ္ကုိ အေစာတလ်င္ က်ေရာက္ေစေတာ္မူခဲ့ေပမည္။သုိ႔ရာတြင္ စစ္စစ္မွာမူကား ၎တုိ႔အဖုိ႔ ခ်ိန္းခ်က္ထားေသာအခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္သည္ ရွိေနေပရာ ၎တုိ႔သည္ ထုိျပစ္ဒဏ္(ကို ခံစားၾကရသည္)မွတစ္ပါး ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ရန္ ေနရာဌာန တစ္စံုတစ္ခု ကုိမွ်ပင္ အလ်င္းေတြ႕ရွိမည္ မဟုတ္ေပတကား။
၀၁၈ ။ ၅၉။ စင္စစ္ ဤသည္(တုိ႔သည္) အၾကင္ၿမိဳ႕(သူ) ရြာ(သား)မ်ားပင္။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တုိ႔အား ၎တုိ႔ မတရားက်ဴးလြန္ခဲ့ၾကေသာအခါ ဖ်က္ဆီးေတာ္မူခဲ့၏။ အမွန္ေသာ္ကား ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တုိ႔ ပ်က္စီးၾကရန္အလုိ႔ငွာ ခ်ိန္းခ်က္ထားေသာကာလ တစ္ခုကုိျပဳလုပ္သတ္မွတ္ေတာ္မူခဲ့ေပသတည္း။
၀၁၈ ။ ၆၀။ ၎ျပင္ (ျပန္လည္ေအာက္ေမ့ သတိရၾက ေလကုန္)။ တစ္ရံေရာအခါ၀ယ္ (နဗီတမန္ေတာ္)မူစာသည္ မိမိေနာက္ပါတပည့္အား ငါသည္ ျမစ္ႏွစ္သြယ္ဆံုရာသုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္တုိင္ေအာင္ မရပ္မနား သြား ေပမည္၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ငါသည္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား သြား၍ပင္ ေနမည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၆၁။ ထုိေနာက္ ၎(မူစာႏွင့္ ေနာက္ပါတပည့္) ႏွစ္ဦးစလံုးသည္ ထုိျမစ္ႏွစ္သြယ္ဆံုရာသုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကေသာအခါ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ မိမိတုိ႔၏ငါးကုိ ေမ့သြားခဲ့ၾက၏။ စင္စစ္ ယင္းငါးသည္ ျမစ္ထဲတြင္ မိမိလမ္းကုိ အက္ေၾကာင္းရွည္ႀကီး ျပဳလုပ္လ်က္ ေလွ်ာဆင္း၍သြားခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၆၂။ တစ္ဖန္ ယင္း(မူစာႏွင့္ ေနာက္ပါတပည့္)ႏွစ္ဦး သည္ (ယင္းျမစ္ႏွစ္သြယ္ဆံုရာမွ) ေရွ႕သုိ႔ေက်ာ္လြန္ လာခဲ့ၾကေသာအခါ ထုိမူစာကမိမိ ေနာက္ပါတပည့္အား နံနက္စာကုိ ကၽြႏု္ပ္ထံ ယူခဲ့ေလာ့၊ ဧကန္မလဲြ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ဤခရီးေၾကာင့္ ေမာပန္းၾကရ ေခ်ၿပီဟု ေျပာဆုိခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၆၃။ (ထုိအခါ) ယင္းေနာက္ပါတပည့္က (ဤသုိ႔) ေျပာဆုိ ေျဖၾကားခဲ့ေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေက်ာက္ေဆာင္၏အနီးတြင္နားခဲ့ၾကသည္ကုိ (ကုိယ္ေတာ္) သတိရပါလိမ့္မည္။ ထုိအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဧကန္မလဲြ ငါး(၏ ထူးဆန္းအ့ံဖြယ္ေသာအေၾကာင္း)ကုိကုိယ္ေတာ္အား ေျပာျပရန္ေမ့သြားခဲ့ပါသည္။ အမွန္ေသာ္ကား ကၽြႏု္ပ္အား ယင္း(အေၾကာင္း)ကုိ သတိမရႏုိင္ရန္ ႐ႈိင္တြာန္မိစၦာေကာင္ကသာလွ်င္ ေမ့ေလ်ာ့ေစခဲ့ပါသည္။ စင္စစ္ ယင္းငါးသည္ ျမစ္ထဲတြင္ မိမိလမ္းကုိ ထူးဆန္းအံ့ၾသစြာ ျပဳလုပ္၍ သြားခဲ့ပါသည္။
၀၁၈ ။ ၆၄။ (ထုိအခါ) ယင္းမူစာက ထုိ(ေနရာ)သည္ပင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ရွာေဖြေနေသာ(ေနရာ)ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္၎တုိ႔ႏွစ္ဦးစလံုးသည္ မိမိတုိ႔ ေျခရာမ်ားေပၚ၌ ေျခထပ္၍ ေနာက္သုိ႔ ျပန္ခဲ့ၾကေလသည္။
၀၁၈ ။ ၆၅။ ထုိအခါ ထုိႏွစ္ဦးသည္ ငါအရွင္ျမတ္၏ ကၽြန္မ်ားအနက္ ကၽြန္တစ္ပါးကုိ ေတြ႕ရွိၾကေလသည္။ ငါ အရွင္ျမတ္သည္ ထုိကၽြန္အားမိမိအထံေတာ္မွ အထူးေက်းဇူးေတာ္တစ္ရပ္ကုိ ခ်ီးျမႇင့္ ေပးသနားေတာ္ မူခဲ့၏။၎ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ (အထူး)ပညာတစ္ရပ္ကုိ လည္းထုိကၽြန္အား သင္ၾကား၍ ေပးေတာ္မူခဲ့ေလ သတည္း။
၀၁၈ ။ ၆၆။ မူစာသည္ (ငါအရွင္ျမတ္၏) ထုိကၽြန္အား အသင္သည္ မိမိသင္ၾကားပုိ႔ခ်ျခင္းခံရသည့္ ဆင္ျခင္တံုတရားအနက္မွ ကၽြႏု္ပ္အားလည္းသင္ေပးပါရန္ ကၽြႏု္ပ္အသင္ႏွင့္အတူ လုိက္ႏုိင္ပါသေလာဟု ေျပာဆုိ (ေမတၱာရပ္ခံ)ခဲ့ေလ၏။
၀၁၈ ။ ၆၇။ ၎က ဧကန္အမွန္ အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ အတူ အလ်င္းသည္းခံ(၍ေန)ႏုိင္မည္ မဟုတ္ဟု ေျပာဆုိေျဖၾကားခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၆၈။ စင္စစ္ အသင္သည္ အသိပညာအားျဖင့္ မိမိ မငံုမိေသာကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အသုိ႔လွ်င္သည္းခံ၍ ေနႏုိင္ပါအံ့နည္း။
၀၁၈ ။ ၆၉။ (ထုိအခါ) ယင္းမူစာက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အလုိရွိေတာ္မူပါလွ်င္ အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား သည္းခံသူ တစ္ဦးျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕ရွိပါလိမ့္မည္။ ထုိမွတစ္ပါး ကၽြႏု္ပ္သည္ အသင္၏ မည္သည့္ အမိန္႔ကုိမွ်ပင္ ေသြဖည္မည္ မဟုတ္ပါဟု ေျပာဆုိခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၇၀။ ၎က (ဤသုိ႔)ေျပာၾကားခဲ့၏။ အကယ္၍ အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္အတူ လုိက္ခဲ့ပါလွ်င္ အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား မည္သည့္အရာႏွင့္မွ်စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္ အသင့္အား ထုိအရာကုိ စတင္ေျပာဆုိ ရွင္းလင္းျခင္း မျပဳသမွ်ကာလပတ္လံုး ေမးျမန္းျခင္းကုိ မျပဳပါႏွင့္။
၀၁၈ း ၇၁။ ထုိ႔ေနာက္ ၎(မူစာႏွင့္ခိသြ္ရ္)တုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ ေလွ်ာက္သြားၾကၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ ရြက္သေဘၤာေပၚသုိ႔စီးနင္းၾကေသာအခါ ယင္း(ခိသြ္ရ္) သည္ ထုိရြက္သေဘၤာကုိ ေဖာက္ခဲ့ေလသည္။ (ထုိအခါ) ယင္း(မူစာ)က (ဤသုိ႔)ေျပာဆုိခဲ့ေလသည္။ အသင္သည္ ဤသေဘၤာကုိ သေဘၤာေပၚ၌ပါရွိေသာ သူတုိ႔အား နစ္ျမဳပ္ေစအံ့ေသာငွာ ေဖာက္ခဲ့ေလသေလာ။ ဧကန္မလဲြ အသင္သည္ အလြန္ဆုိးရြားေသာ အျပဳအမူတစ္ရပ္ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ေခ်ၿပီတကား။
၀၁၈ ။ ၇၂။ ယင္း (ခိသြ္ရ္) က (ဤသုိ႔) ေျပာဆုိခဲ့ေလ၏။ (အခ်င္းမူစာ)ဧကန္အမွန္ အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္အတူ အလ်င္းသည္းခံ၍ ေနႏုိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
၀၁၈ ။ ၇၃။ ယင္း(မူစာက) အသင္သည္ ကၽြႏု္ပ္ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ေသာ ကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြႏု္ပ္အား အေရးမယူပါေလႏွင့္၊ ၎ျပင္ အသင္သည္ကၽြႏု္ပ္၏ (ဤ) ကိစၥတြင္ ကၽြႏု္ပ္အေပၚ၌ က်ပ္တည္းမႈမျပဳပါႏွင့္ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၇၄။ ထုိေနာက္ တစ္ဖန္ ၎(မူစာႏွင့္ခိသ္ြရ္)တုိ႔ ႏွစ္ဦးသည္ (ေရွ႕သုိ႔ဆက္လက္၍ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ၾကျပန္ရာ သူငယ္တစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႕ၾကေသာအခါ ယင္း(ခိသြ္ရ္)က ထုိသူငယ္အား သတ္ျဖတ္ခဲ့ေလ၏။ (ဤသည္တြင္) ထုိ(မူစာ)က (အခ်င္း ခိသြ္ရ္) အသင္သည္ သန္႔စင္ေသာအသက္တစ္ေခ်ာင္းကုိ မည္သည့္ အသက္တစ္ေခ်ာင္း(၏ သက္စားသတ္ျခင္း)မွ် မဟုတ္ဘဲ (မတရားသျဖင့္) သတ္ျဖတ္ခဲ့ေလသေလာ၊ ဧကန္မလဲြ အသင္သည္ အလြန္႔အလြန္ ဆုိးရြားလွေသာ အမႈတစ္ရပ္ကုိ က်ဴးလြန္ျပဳလုပ္ခဲ့ေခ်ၿပီတကား ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေလသတည္း။
၀၁၈ ။ ၇၅။ ၎(ခိသြ္ရ္)က (ဤသို႔) ေျပာဆိုခဲ့ျပန္၏။ (အခ်င္း-မူစာ) ဧကန္အမွန္ အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူ အလွ်င္း သည္းခံ၍ေနႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ကၽြႏ္ုပ္အသင္အား ေျပာၾကားခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
၀၁၈ ။ ၇၆။ ယင္း(မူစာ)က (အခ်င္း-ခိသြ္ရ္) အကယ္၍ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဤသည့္ေနာက္တြင္ အသင္အား တစ္စုံတစ္ရာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ေမးျမန္းခဲ့ပါလွ်င္အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္အား (မိမိႏွင့္)အတူ မထားပါႏွင့္၊ ဧကန္မလဲြ အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္ထံမွ ခြင့္လႊတ္ရန္အေၾကာင္းျပခ်က္ (၏အဆုံးစြန္)သို႔ေရာက္ခဲ့ေခ်ၿပီဟု ေျပာဆိုခဲ့၏။
၀၁၈ ။ ၇၇။ တစ္ဖန္ ၎တို႔ႏွစ္ဦးသည္ (ေရွ႕သို႔ဆက္လက္ ၍) ေလွ်ာက္သြားခဲ့ၾကျပန္ရာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွ ၿမိဳ႕သား တို႔ထံ ေရာက္လာခဲ့ၾကေသာအခါ၎တို႔ႏွစ္ဦးက ယင္းၿမိဳ႕သားတို႔ထံ (ဧည့္ခံေကၽြးေမြးရန္ေမတၱာရပ္ခဲ့ၾက၏။) ထိုအခါ ယင္းၿမိဳ႕သားတို႔က ၎တို႔ႏွစ္ဦးအား ဧည့္ခံ(ေကၽြးေမြး)ျခင္းကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔ႏွစ္ဦးသည္ ထိုၿမိဳ႕တြင္း၌ တံတိုင္း တစ္ခုကိုေတြ႕ရွိခဲ့ၾက၏။ ထိုတံတိုင္းမွာ ၿပိဳက်အံ့ဆဲဆဲျဖစ္ေနေလရာ ယင္း(ခိသြ္ရ္)က ထိုတံတိုင္းကို ေျဖာင့္မတ္စြာ ရပ္တည္ေစခဲ့ေလသည္။(ထိုအခါ) ယင္း(မူစာ)က (အခ်င္း-ခိသြ္ရ္) အကယ္၍ အသင္သည္ အလိုရွိခဲ့ပါမူ ဤ(တံတိုင္း တည့္မတ္ေပးေရး)ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍အမွန္ပင္ လုပ္ခကို ယူႏိုင္ခဲ့ေပသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၇၈။ (ထိုအခါ) ယင္း(ခိသြ္ရ္)က (အခ်င္း-မူစာ၊) ဤသည္ကား အသင္ႏွင့္ကၽြႏ္ုပ္ ခဲြခြာရန္(အခ်ိန္)ပင္တည္း။ ယခုေသာ္ကား ကၽြႏ္ုပ္သည္အသင္ သည္းမခံႏိုင္ခဲ့ေသာကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အျဖစ္မွန္ကို အသင့္အား သိေစပါေတာ့မည္ဟုေျပာဆိုခဲ့ေလသတည္း။![[18_79.gif]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFH32up-nI4gnykckUm-6WfKM-orfGl-h_3NG0-0BQAgqgc6vmgPuxDqenX0212aaXMJ8ShBKVXMrXWNUzTMXPljZ05ggQeBRIBWqJRNA6-5g9E6hmmCvHcpjCia_bcQSCMMehuvAsooCF/s1600/18_79.gif)
၀၁၈ ။ ၇၉။ စင္စစ္ ထိုရြက္သေဘၤာကား ျမစ္ထဲတြင္ လုပ္ကိုင္(စားေသာက္)ၾကရရွာေသာ သူဆင္းရဲမ်ား၏ ရြက္သေဘၤာပင္ ျဖစ္ခဲ့ေပရာ ကၽြႏု္ပ္သည္ ယင္းရြက္ သေဘၤာ၌ အျပစ္အနာအဆာရွိေစရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ ေပသည္။ အေၾကာင္းေသာ္ကား ၎တို႔(ေရာက္ရွိၾကမည့္)ေရွ႕(စခန္း)တြင္ ဘုရင္တစ္ပါးရွိသည္။ ထိုဘုရင္သည္ (အျပစ္အနာအဆာကင္းေသာ) ရြက္သေဘၤာ မွန္သမွ်ကို အဓမၼနည္းႏွင့္ လုယူ
သိမ္းပိုက္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ ပင္တည္း။
၀၁၈ ။ ၈၀။ ၎ျပင္ ထိုသူငယ္ကား ၎၏မိဘႏွစ္ပါးမွာ မုအ္မင္န္ သက္၀င္ယုံၾကည္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကရာ ယင္းသူငယ္သည္ (မိမိ)၏ဆိုးသြမ္းမႈျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေသြဖည္မႈျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထိုမိဘႏွစ္ပါးအား ဖိစီး လႊမ္းမိုးမည္ကို ကၽြႏ္ုပ္သိရွိခဲ့ေပသည္။
၀၁၈ ။ ၈၁။ သုိ႔ျဖစ္ေပရာ ၎တို႔ႏွစ္ဦးအား ၎တို႔၏ အရွင္ျမတ္က ထိုသူငယ္ထက္ (အက်င့္စာရိတၱ) စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းရာတြင္ ပိုမိုေကာင္းျမတ္၍(မိဘႏွစ္ပါးအား) ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး သၿဂိဳဟ္ေထာက္ပံ့ ရာတြင္လည္း ပိုမိုထူးကဲေသာ (သားသမီးမ်ိဳးကို) အစားေပးေတာ္မူရန္ ကၽြႏ္ုပ္ရည္ရြယ္ခဲ့ေပသတည္း။
၀၁၈ ။ ၈၂။ ထို႔ျပင္ ယင္းတံတိုင္းကား ထိုၿမိဳ႕မွ မိဘမဲ့ သူငယ္ႏွစ္ဦးတို႔၏ တံတိုင္းပင္ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ၎ျပင္ ယင္းတံတိုင္း၏ ေအာက္တြင္ထိုသူငယ္ႏွစ္ဦးအဖို႔ စုေဆာင္းထားေသာ ဘ႑ာပစၥည္းသည္ ရွိေနေပသည္။ ထိုမွတစ္ပါး ထိုသူငယ္ႏွစ္ဦး၏ဖခင္မွာလည္း သူမြန္သူျမတ္တစ္ပါးပင္ ျဖစ္ခဲ့ေပရာ အသင့္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔ႏွစ္ဦး မိမိတို႔ူလားေျမာက္ေသာ အရြယ္သုိ႔ေရာက္ၾကေသာအခါ အသင္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၏ က႐ုဏာေတာ္အားျဖင့္ မိမိတို႔၏ဘ႑ာပစၥည္းကို ေဖာ္ထုတ္ယူၾကရန္ရည္ရြယ္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။စင္စစ္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဤကိစၥကို မိမိသေဘာႏွင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္ အသင္သည္းခံ၍ မေနႏိုင္ခဲ့ေသာကိစၥ၏ အျဖစ္မွန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္တကား။
၀၁၈ ။ ၈၃။ ထိုမွတစ္ပါး ၎(ကု႐ိုက္ရွ္အမ်ိဳးသား)တို႔သည္ ဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္နွင့္ပတ္သက္၍ အသင့္အား ေမးျမန္းၾကေလသည္။ (အိုနဗီတမန္ေတာ္)အသင္သည္ ၎တို႔အား (အခ်င္းတို႔၊) ငါသည္ ယခုပင္ ယင္း(ဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္)၏ (အေၾကာင္းမ်ား)အနက္ အေၾကာင္းတစ္ခုကိုအသင္တို႔ေရွ႕၀ယ္ ျပန္၍ ေျပာျပမည္ဟူ၍ ေျပာၾကားပါေလ။
၀၁၈ ။ ၈၄။ ဧကန္မလဲြ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းဇုလ္ကရ္ ႏိုင္န္အား ကမၻာေျမ၀ယ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အာဏာေပးေတာ္ မူခဲ့၏။ ထိုမွတစ္ပါး ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎အား အရာခပ္သိမ္းတို႔အနက္မွ (လိုအပ္ေသာ) ဥစၥာပစၥည္း လက္နက္ကိရိယာကို (တစ္နည္း) အရာခပ္သိမ္းတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍နည္းလမ္းကို (တစ္နည္း) ဥစၥာပစၥည္း လက္နက္ကိရိယာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္ မူခဲ့၏။
၀၁၈ ။ ၈၅။ သို႔ျဖစ္ေပရာ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္သည္ လမ္းတစ္ခုကို လိုက္ခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၈၆။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္သည္ ေန၀င္ေသာေနရာသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေသာအခါ ထိုေနကို မည္းနက္ေနာက္က်ိ (ရႊံ႕ပုပ္ထူေသာ)အိုင္တစ္ခုတြင္ ၀င္ေနဘိက့ဲသို႔ ေတြ႕ျမင္ေလ၏။၎ျပင္ ထိုအိုင္၏ အနီးတြင္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႕ရွိေလသည္။ (ထိုအခါ)ငါအရွင္ျမတ္သည္ (ယင္း ဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္ အား) ““အို-ဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္၊ အသင္သည္ (ဤအမ်ိဳး သားတို႔အား) ျပစ္ဒဏ္ခတ္ျခင္း ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယင္းတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေထာက္ထားညႇာတာျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ (ဤႏွစ္ခုအနက္ မိမိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာကို) ျပဳႏိုင္ခြင့္ရွိသည္”” ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္ မူခဲ့ေပသည္။
၀၁၈ ။ ၈၇။ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္က (ထိုအမ်ိဳးသားတို႔အား ဤသို႔) ေျပာဆို (ေၾကညာ) ခဲ့ေလသည္။ (အခ်င္းတို႔) အသင္တို႔အနက္ မည္သူမဆိုမတရားျပဳၿမဲ ျပဳေနခဲ့ပါလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ မၾကာျမင့္မီပင္ ထိုသူအား ျပစ္ဒဏ္စီရင္ေပမည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုသူသည္ မိမိအားဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္အထံေတာ္သုိ႔ ျပန္လည္၍ ေရာက္ေစျခင္းကို ခံရေပမည္။ ထိုအခါ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ ၎အားျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ကို စီရင္ေတာ္မူေပလိမ့္မည္။
၀၁၈ ။ ၈၈။ သို႔ရာတြင္ မည္သူမဆို သက္၀င္ယုံၾကည္၍ ေကာင္းျမတ္ေသာအက်င့္သီလမ်ားကို က်င့္မူေဆာက္တည္ခဲ့ပါမူ ထိုသူ၏အဖို႔ အက်ိဳးအားျဖင့္ အေကာင္းဆုံးေသာအရာပင္ ရွိေပမည္။ ထိုမွတစ္ပါး အမွန္ပင္ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း မိမိ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ႏူးညံ့ေသာစကားကိုေျပာဆိုေပအံ့သတည္း။
၀၁၈ ။ ၈၉။ ထိုေနာက္ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္သည္ (အျခားေသာ) လမ္းတစ္ခုကို လိုက္ျပန္ေလ၏။
၀၁၈ ။ ၉၀။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္သည္ ေနထြက္ရာေနရာသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေသာအခါ ထိုေနကို အၾကင္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏အေပၚ၌ ထြက္ေနဘိသကဲ့သို႔ ေတြ႕ရွိခဲ့ေလသည္။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထိုလူမ်ိဳး၏ ယင္းေန၏ ဤမွာဘက္တြင္ အကြယ္အကာတစ္စုံ တစ္ရာကိုမွ် ျပဳလုပ္၍ေပးေတာ္မူခဲ့သည္ မဟုတ္ေခ်။ 
၀၁၈ ။ ၉၁။ (ဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္၏ အထၳဳပတ္ၱိအေၾကာင္းကား) ဤအတိုင္းပင္ျဖစ္၏။ စင္စစ္ဧကန္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္ထံ၌ ရွိသမွ်(ေသာ လက္နက္ကိရိယာအလုံးစုံ)တို႔ကို တစ္ခုမက်န္ သိရွိေတာ္မူေပ သတည္း။
၀၁၈ ။ ၉၂။ ထို႔ေနာက္ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္သည္ (အျခားေသာ)လမ္းတစ္ခုကို လိုက္ခဲ့ျပန္ေလ၏။
၀၁၈ ။ ၉၃။ ေနာက္ဆုံးတြင္ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္သည္ ေတာင္ႏွစ္လုံး၏အၾကားသုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေသာအခါ ယင္းေတာင္ႏွစ္လုံး၏ ဤမွာဘက္တြင္စကားနားမလည္ႏိုင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို ေတြ႕ရွိခဲ့ေလသည္။
၀၁၈ ။ ၉၄။ ယင္းလူမ်ိဳးတို႔က အို-ဇုလ္ကရ္ႏုငိ ္န္၊ ဧကန္မလဲြ ယအ္ဂ်ဴဂ်္ႏွင့္ မအ္ဂ်ဴဂ်္တု႔ိသညဤအရပ္ေဒသတြင္ ဆူပူေသာငး္က်နး္ လုယက္တိုက္ခိုက္ ဖ်က္ဆီးသူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကပါသည္။ သို႔ပါ၍ အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ ၎တို႔၏အၾကားတြင္ အကာအကြယ္တစ္ခုကို ျပဳလုပ္ေပးရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အသင့္အား ကုန္က်စရိတ္ကို စုေဆာင္း၍ ေပးၾကရပါမည္ေလာဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၀၁၈ ။ ၉၅။ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္က (၎တို႔အား ဤသို႔ ေျပာဆို ေျဖၾကားခဲ့ေလ၏။ (အခ်င္းတို႔၊) ဤသည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြႏ္ုပ္၏အရွင္ျမတ္ကကၽြႏ္ုပ္အား ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူခဲ့ေသာစြမ္းအင္သည္ပင္ အလြန္မ်ားျပားလွ၏။ သုိ႔ျဖစ္ေပရာ အသင္တို႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္အား (မိမိတို႔၏ လုပ္အားျဖင့္သာကူညီၾကေလကုန္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အသင္တို႔ႏွင့္ ၎တို႔၏အၾကား၀ယ္ အလြန္ခိုင္ခံ့ ျမင့္မားေသာတံတိုင္းကို ျပဳလုပ္၍ ေပးမည္။
၀၁၈ ။ ၉၆။ အသင္တို႔သည္ သံျပား (သံတို၊ သံစ၊ သံတုံး) မ်ားကိုသာ ကၽြႏ္ုပ္ထံယူေဆာင္ခဲ့ၾကေလကုန္၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေတာင္ႏွစ္လုံးထိပ္ဖ်ားႏွစ္ခုအၾကားတြင္ (ယင္းသံျပား၊ သံတိုသံစ၊ သံတုံးမ်ားကို) တညီတညြတ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာအခါ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္က (အခ်င္းတို႔၊ယခု) အသင္တို႔သည္ (ယပ္ခတ္) ေလမႈတ္ၾကေလကုန္ဟု ေျပာဆိုၫႊန္ၾကားခဲ့၏။ေနာက္ဆုံးတြင္ ယင္းသံျပားမ်ားကို (ရဲရဲ ေတာက္) မီးခဲမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ေသာအခါ (တစ္ဖန္) ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္က (အခ်င္းတို႔)အသင္တို႔သည္ အရည္က်ိဳထားေသာ ေၾကးနီကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံ ယူခဲ့ၾကေလကုန္။ (ယင္း အရည္က်ိဳထားေသာေၾကးနီကို) ဤ(ရဲရဲေတာက္လ်က္ရွိေသာ)သံျပားေပၚ၌ ကၽြႏ္ုပ္ သြန္းေလာင္းအံ့ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေလ၏။
၀၁၈ ။ ၉၇။ ထို(တံတိုင္းႀကီးကို ျပဳလုပ္၍ ၿပီးစီးေသာ) အခါ ထို(ယအ္ဂ်ဴဂ်္ႏွင့္မအ္ဂ်ဴဂ်္)တို႔မွာ ယင္းတံတိုင္းႀကီးကို ေက်ာ္တက္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေဖာက္ထြင္းျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ မျပဳစြမ္းႏိုင္ခဲ့ၾကေခ်။
၀၁၈ ။ ၉၈။ ထိုအခါ ယင္းဇုလ္ကရ္ႏိုင္န္က ဤသည္ကား ကၽြႏ္ုပ္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ က႐ုဏာေတာ္ပင္တည္း။ တစ္ဖန္ကၽြႏ္ုပ္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္ ခ်ိန္းခ်က္ထား ေတာ္မူေသာ အခ်ိန္ကာလ ဆိုက္ေရာက္လာေသာအခါ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ ဤတံတိုင္းကို ၿဖိဳဖ်က္ေတာ္မူအံ့။ စင္စစ္ ကၽြႏ္ုပ္အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ ခ်ိန္းခ်က္မႈသည္ မွန္ကန္ေသာခ်ိန္းခ်က္မႈပင္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေလသတည္း။
၀၁၈ ။ ၉၉။ စင္စစ္ဧကန္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္း(ယအ္ ဂ်ဴဂ်္ႏွင့္မအ္ဂ်ဴဂ်္လူမ်ိဳး)တို႔အနက္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး၏အေပၚ၌ လိႈင္းလိပ္ကဲ့သို႔ပင္တိုးေ၀ွ႕ထပ္ဆင့္လ်က္ ရွိေစေတာ္မူေပမည္။ ၎ျပင္ တံပိုးခရာမႈတ္ၿပီးေသာအခါ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔အားလုံးကို စု႐ုံးေတာ္ မူေပမည္။
၀၁၈ ။ ၁၀၀။ ထိုမွတစ္ပါး ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထိုေန႔တြင္ ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲဘုံကို ကာဖိရ္ ေသြဖည္ျငင္းပယ္ၾကကုန္ေသာသူတို႔ေရွ႕၀ယ္ အထင္အရွားျပေတာ္မူေပမည္။
၀၁၈ ။ ၁၀၁။ အၾကင္ (ကာဖိရ္ ေသြဖည္ျငင္းပယ္ေသာ)သူ တုိ႔သည္ ထုိသူတုိ႔၏မ်က္စိမ်ားမွာ ငါအရွင္ျမတ္အား ေအာက္ေမ့သတိရျခင္းမွ ဖံုးအုပ္လ်က္ပင္ ရွိခဲ့ၾက၏။ ထုိ႔ျပင္ ၎တုိ႔သည္ (ယင္းကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ေတာ္ကုိ နား၀င္ေအာင္) နားေထာင္ႏုိင္ျခင္းလည္း မရွိခဲ့ၾကေခ်။ ၀၁၈ ။ ၁၁၀။ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ (၎တုိ႔အား ဤသုိ႔)ေျပာၾကားပါေလ။ (အခ်င္းတုိ႔) ငါသည္ အသင္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ပင္ လူသားတစ္ဦးမွ်သာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ အသင္တုိ႔၏ ကုိးကြယ္ရာအရွင္ျမတ္သည္ တစ္ဆူတည္းေသာ ကုိးကြယ္ရာအရွင္ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္း၊ ငါ့ထံသုိ႔၀ဟ္ယ္အမိန္႔ေတာ္ က်ေရာက္လာ(ျခင္းသည္ သာလွ်င္ ငါ၏ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္)ေခ်သည္။ သုိ႔ျဖစ္ေပရာ မိမိအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္ မူေသာအရွင္ျမတ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိေသာသူသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္သီလမ်ားကုိ က်င့္မူေဆာက္တည္ရေပမည္။ ၎ျပင္ ထုိသူသည္ မိမိအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္အား ခ၀ပ္ကုိးကြယ္ရာ၌ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ်ပင္ တဲြဖက္ယွဥ္တဲြ (ကိုးကြယ္)ျခင္း မျပဳရေခ်။ 
၀၁၈ ။ ၁၀၂။ သုိ႔ပါလ်က္ ကာဖိရ္ ေသြဖည္ျငင္းပယ္ေသာ သူတုိ႔က ၎တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္အားစြန္႔၍ ငါ အရွင္ျမတ္၏ကၽြန္မ်ားကုိ (မိမိတုိ႔၏)ကုိးကြယ္ရာမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကမည္ဟု ထင္မွတ္ၾကေလသေလာ။ (သုိ႔ျဖစ္လွ်င္) ဧကန္စင္စစ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲဘံုကုိ ကာဖိရ္ေသြဖည္ျငင္းပယ္ေသာသူတုိ႔အဖုိ႔ ဧည့္ခံရာဌာနအျဖစ္ အဆင့္သင့္ျပဳလုပ္၍ ထားရွိေတာ္မူၿပီး ျဖစ္(ေၾကာင္း၊ ေကာင္းစြာ မွတ္ယူအပ္ၾက)ေပသည္။
၀၁၈ ။ ၁၀၃။ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ (၎တုိ႔ အား အခ်င္းတုိ႔၊) ငါသည္ အသင္တုိ႔အား အက်င့္အမူ အားျဖင့္ လံုး၀ဆံုး႐ံႈးေသာသူတုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ အသင္တုိ႔အား အသိေပးရမည္ေလာဟု ေျပာၾကားပါေလာ။
၀၁၈ ။ ၁၀၄။ (ထုိသူကား) အၾကင္သူမ်ားပင္တည္း။ [၎တုိ႔၏ (ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္မ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ) ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈသည္ေလာကီဘ၀၌ပင္ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ခဲ့ရေလၿပီ၊] [(တစ္နည္း) ၎တုိ႔၏ ေလာကီဘ၀ႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈသည္ အခ်ည္းႏွီးပင္ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ၊] [(တစ္နည္း) ၎တုိ႔၏ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈသည္ ေလာကီေရး၌ပင္ ပ်က္ျပဳန္းခဲ့ရေခ်ၿပီ၊] သုိ႔ပါလွ်က္ ၎တုိ႔သည္ ဧကန္အမွန္မိမိတုိ႔မွာ ေကာင္းျမတ္ေသာအျပဳအမူမ်ားကုိပင္ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္ဟု ထင္မွတ္ၾက၏။
၀၁၈ ။ ၁၀၅။ ဤသူမ်ားပင္ အၾကင္သူမ်ားတည္း။ ထုိသူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ သက္ေသလကၡဏာေတာ္မ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ထုိအရွင္ျမတ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၾကရမည္ကုိလည္း ေကာင္း၊ ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကေလသည္။သုိ႔ျဖစ္ေပရာ ၎တုိ႔၏ အက်င့္အမူမ်ားမွာ အခ်ည္းႏွီးပင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကေပသည္။ သုိ႔ျဖစ္ေပရာ ငါအရွင္ျမတ္သည္လည္း ကိယာမတ္ ရွင္ျပန္ထမည့္ေန႔တြင္ မည္သည့္အေလးခ်ိန္ကုိမွ်ပင္ ၎တုိ႔အဖုိ႔ သတ္မွတ္၍ ေပးေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေပ။
၀၁၈ ။ ၁၀၆။ ဤသည္ (၀ါ) ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲဘံုသည္ပင္ ၎တုိ႔ ၏အက်ဳိးတည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိသူတုိ႔ကား ေသြဖည္ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကသည့္ျပင္ ငါအရွင္ျမတ္ သက္ေသလကၡဏာမ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ငါအရွင္ ျမတ္၏ရစူလ္တမန္ေတာ္မ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ျပက္ရယ္ဖြယ္ရာမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ပင္။
၀၁၈ ။ ၁၀၇။ ဧကန္မလဲြ အၾကင္သူတုိ႔သည္ သက္၀င္ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကကုန္၏။ ၎ျပင္ ထုိသူတုိ႔သည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္သီလမ်ားကုိလည္းက်င့္မူေဆာက္ တည္ခဲ့ၾကကုန္၏။ ထုိသူတို႔အဖုိ႔ ဖစ္ရ္ေဒါက္စ္တည္း ဟူေသာဥယ်ာဥ္သည္ ဧည့္ခံရာဌာနအျဖစ္ (အဆင္သင့္) ရွိၾကေပသတည္း။
၀၁၈ ။ ၁၀၈။ (ထုိသူတုိ႔သည္) ယင္းဥယ်ာဥ္တြင္ ထာ၀စဥ္ ေနထုိင္သူမ်ားအျဖစ္ (၀င္ေရာက္ေနထုိင္ၾကရေပမည္၊) ထုိသူတုိ႔သည္ ယင္းဥယ်ာဥ္မ်ားမွလံုး၀ ေရႊ႕ေျပာင္းလုိၾကမည္ မဟုတ္ေပတကား။
၀၁၈ ။ ၁၀၉။ (အုိ-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ (၎တုိ႔အား ဤသုိ႔) ေျပာၾကားပါေလ။ (အခ်င္းတို႕) အကယ္၍ ငါ့အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ျမတ္၏ အာယတ္ေတာ္မ်ား(ကုိ ေရးသားရန္)အလုိ႔ငွာ သမုဒၵရာ ပင္လယ္(အားလံုးတုိ႔)သည္ပင္ မင္ရည္မ်ား ျဖစ္ခဲ့အံ့ျငားေသာ္လည္း၊ ၎ျပင္ အကယ္၍ ငါတုိ႔သည္ ယင္းပင္လယ္မ်ားကဲ့သုိ႔ (အျခားပင္လယ္မ်ား)ကုိပင္ အကူအညီအျဖစ္ (ထပ္မံ၍) ယူခဲ့အံ့ျငားေသာ္လည္းငါ့အား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္၏ အာယတ္ေတာ္မ်ားကား ကုန္ဆံုးျခင္းမရွိဘဲ၊ (ထုိထုိေသာ) သမုဒၵရာ ပင္လယ္မ်ားသည္သာလွ်င္ ကုန္ခန္း၍ သြားအ့ံသတည္း။ 
၀၁၈ ။ ၁၀၀။ ထိုမွတစ္ပါး ငါအရွင္ျမတ္သည္ ထိုေန႔တြင္ ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲဘုံကို ကာဖိရ္ ေသြဖည္ျငင္းပယ္ ၾကကုန္ေသာသူတို႔ေရွ႕၀ယ္ အထင္အရွားျပေတာ္မူေပမည္။
No comments:
Post a Comment